4. Hukuk Dairesi Esas No: 2018/1430 Karar No: 2019/5422 Karar Tarihi: 20.11.2019
Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2018/1430 Esas 2019/5422 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı, trafik kazasına bağlı yaralanmadan dolayı maddi ve manevi tazminat talep etti. Mahkeme, davanın kısmen kabulüne karar verdi. Davalılardan biri, temyiz başvurusunda bulundu. Temyiz itirazlarından biri reddedildi. Diğer temyiz itirazları ise mahkeme kararının yasa ve deliller ile uygun olduğu gerekçesiyle reddedildi. Mahkeme kararında olay tarihi hatalı yazılmıştı ve düzeltildi. Karar, kanunun 438/7. maddesi uyarınca düzeltildi ve onandı. Kanun maddeleri: 6217 sayılı Kanun’un 30. maddesi, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na eklenen “geçici madde 3”, 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438/7. maddesi.
4. Hukuk Dairesi 2018/1430 E. , 2019/5422 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... ve ... aleyhine 05/07/2012 gününde verilen dilekçe ile trafik kazasına bağlı yaralama nedeniyle maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 23/05/2016 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davalılardan ... vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü. 1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalılardan ..."in aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir. 2-Davalılardan ..."in diğer temyiz itirazlarına gelince; Dava, trafik kazasına bağlı yaralama nedeniyle maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, istemin kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalılardan ... vekili tarafından temyiz edilmiştir. Haksız eylemden kaynaklanan zararın ödetilmesi amacıyla açılan davalarda, istek halinde hüküm altına alınan tazminata olay tarihinden itibaren yasal faiz yürütülmesi gerekir. Olay tarihi 26/02/2012 olmasına rağmen mahkemece gerekçeli kararda olay tarihi olarak değerlendirilen 26/02/2011 tarihinden itibaren yasal faize hükmedilmesi doğru olmamıştır. Ne var ki belirlenen bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, mahkeme kararının 6217 sayılı Kanun’un 30. maddesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na eklenen “geçici madde 3” atfıyla uygulanmakta olan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanması uygun görülmüştür. SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda (2) sayılı bentte açıklanan nedenlerle gerekçeli kararının (1) nolu bendinde yer alan ""...26/02/2011..."" rakamlarının çıkarılarak yerine ""...26/02/2012..."" rakamlarının yazılmasına, davalının diğer temyiz itirazlarının (1) sayılı bentte belirtilen nedenlerle reddiyle kararın düzeltilmiş bu biçimi ile ONANMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 20/11/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.