Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/22748 Esas 2020/11800 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/22748
Karar No: 2020/11800
Karar Tarihi: 03.11.2020

Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/22748 Esas 2020/11800 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından mahkum olduğunu belirtti. CMK'nun 231/8 maddesi gereği, denetim süresi içinde kasıtlı bir suç nedeniyle bir daha hükmün açıklanmasının geri bırakılamayacağına dikkat çekildi. Sanığın daha önce hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı aldığından, yeni suçu nedeniyle tekrar hükmün geri bırakılması kararı verilemeyeceği ifade edildi. Sanığın cezasının 5237 sayılı TCK'nun 35. maddesi ile etkin pişmanlık hükmü kullanılarak indirildiği belirtildi. Ancak, bu iki hükümün birlikte uygulanamayacağı vurgulandı. Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihli kararının da dikkate alınarak, 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesi uyarınca öngörülen hak yoksunluklarının infaz aşamasında göz önünde bulundurulması gerektiği ifade edildi. Kanun maddeleri olarak, CMK'nun 231/8 ve 5237 sayılı TCK'nun 35., 53. ve 168. maddeleri kararda yer aldı.

2. Ceza Dairesi 2020/22748 E. , 2020/11800 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
CMK’nun 231/8 maddesinde 28/06/2014 tarihinde yapılan değişiklik ile “Denetim süresi içinde, kişi hakkında kasıtlı bir suç nedeniyle bir daha hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilemeyeceği” düzenlendiğinden sanık hakkında sanığın evveliyatta hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı ile sonuçlanan mahkumiyeti bulunduğundan ve yeni suç denetim süresi içerisinde 28/06/2014 tarihinden sonra işlendiğinden sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmemesi kanuna uygun görüldüğünden tebliğnamedeki bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
Sanık hakkında hem 5237 sayılı TCK’nun 35. maddesinde düzenlenen teşebbüs hükmünün hem de aynı Yasa’nın 168. maddesinde düzenlenen etkin pişmanlık hükmünün birlikte uygulanamayacağı gözetilmeden, anılan iki yasa hükmü gereğince indirim yapılmak suretiyle ceza tayin edilmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 tarhili ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.

Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 03/11/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.