Tehdit - konut dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2015/26928 Esas 2020/1003 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/26928
Karar No: 2020/1003
Karar Tarihi: 16.01.2020

Tehdit - konut dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2015/26928 Esas 2020/1003 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, sanıkların tehdit suçundan beraat ederken, konut dokunulmazlığını ihlal suçundan mahkumiyet kararı verildiği belirtilmiştir. Sanıkların avukatları tarafından yapılan temyiz talepleri incelenmiş ve tehdit suçundan verilen beraat hükümleri yönünden vekalet ücretine hükmedilemeyeceği belirtilerek temyiz isteği reddedilmiştir. Konut dokunulmazlığını ihlal suçundan verilen mahkumiyet hükümleri ise bozulmuştur. Sanıkların sabıkalarının bulunmaması ve duruşmadaki iyi hallerinin dikkate alındığı ancak suçun işleniş şekli ve pişmanlık durumu gibi konuların yeterince değerlendirilmediği belirtilerek, TCK’nın 53. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı tartışılmadan karar verilmesinin hatalı olduğu ifade edilmiştir. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi tarafından TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edildiği belirtilerek, bu nedenle kararın bozulduğu belirtilmiştir. Kanun maddeleri olarak TCK'nın 29. ve 53. maddeleri ve 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi kararda geçmektedir.

4. Ceza Dairesi 2015/26928 E. , 2020/1003 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, konut dokunulmazlığını ihlal
HÜKÜMLER : Beraat, mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre, sanıklar hakkında yaralama suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz isteğinin 06.10.2015 tarihli ek karar ile reddedildiği, sanıklar müdafiine ek karar tebliğ edildiği halde, ek karara ilişkin temyiz talebinin bulunmadığı anlaşılmakla dosya görüşüldü:
A)Sanıklar müdafiinin tehdit suçundan kurulan beraat hükümlerini vekalet ücreti yönünden temyizinde;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Sanıklar hakkında aynı dava dosyasında yaralama ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarından mahkumiyet kararı verilmesi nedeniyle tehdit suçundan verilen beraat hükümleri yönünden vekalet ücretine hükmedilemeyeceği belirlenerek yapılan incelemede,
Vekalet ücretine yönelik sanıklar ..., ... ve ... müdafiinin temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
B)Sanıklar hakkında konut dokunulmazlığını ihlal suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerinin temyizinde;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1)Katılanın aşamalarda sanıkların kendisini kardeşleri ile mesajlaşan kardeşi ... sandıklarını beyan etmesi, tanık ..."nun sanıklardan ..."nın olaydan kısa süre önce telefonla arayarak kardeşine mesaj göndermemesini söyleyerek küfrettiğini beyan etmesi karşısında; olayın çıkış nedeni ve gelişmesi değerlendirilerek sonucuna göre TCK’nın 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
2)Sanıkların sabıkalarının bulunmaması ve duruşmadaki iyi halleri dikkate alınarak haklarında takdiri indirim uygulanmasına karşın; "suçun işleniş şekli, ...pişmanlık duymamaları" şeklindeki çelişkili gerekçe ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına veya ertelemeye yer olmadığına karar verilmesi,
3) Kabule göre ise;
Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 günü, Resmi Gazete"de yayınlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ..., ... ve ... müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, tebliğnameye uygun olarak, HÜKÜMLERİN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 16/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.