KARAR

Kişilerin huzur ve sükununu bozma suçundan sanık ... hakkında yapılan yargılama sonunda; atılı suçtan mahkumiyetine dair, Fatsa 2. Asliye Ceza Mahkemesi"nce verilen 27/10/2014 gün ve 2014/288 (E) ve 2014/107 (K) sayılı hükmün sanık tarafından temyizi üzerine,
Dairemizin 07/05/2018 gün ve 2016/6370 esas, 2018/6923 karar sayılı kararıyla; onanmasına karar verilmiştir.
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın ilgili itiraz yazısında özetle; sanık hakkında ikinci kez tekerrür şartları oluşmadığından karardan sanığın ikinci kez mükerrir olduğuna ilişkin bölümün çıkartılmak suretiyle, hükmün düzeltilerek onanması talep edilmiştir.
Gereği görüşülüp, düşünüldü:
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın itiraz gerekçesi yerinde görülmekle, 6352 sayılı Kanun"un 99. maddesiyle eklenen 5271 sayılı CMK"nın 308. maddesinin 3. fıkrası uyarınca İTİRAZIN KABULÜNE, Dairemizin 07/05/2018 gün ve 2016/6370 Esas, 2018/6923 Karar sayılı ilamının kaldırılmasına,
Fatsa 2. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 27/10/2014 gün ve 2014/288 Esas, 2014/107 Karar sayılı hükmünün yeniden incelenmesi sonucu;
Sanığa yükletilen kişilerin huzur ve sükununu bozma eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanun"da öngörülen suç tipine uyduğu,
TCK"nın 53/1-b maddesinin, Anayasa Mahkemesi"nin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı kararı ile iptal edilmesinin, infaz evresinde re"sen gözetilebileceği,
Anlaşılmış ve ileri sürülen temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi başkaca hukuka aykırılığa rastlanmamıştır.
Ancak,
Tekerrüre esas alınan önceki ilamda tekerrüre esas alınan ilamın kesin nitelikteki adli para cezası olduğunun ve suçun işlendiği tarihten sonra kesinleşmesi nedeniyle tekerrüre esas alınamayacağının anlaşılması karşısında, temyize konu kararda sanığın ikinci kez mükerrir olmadığı gözetilmeyerek 5275 sayılı Kanun"un 108/3. maddesinin uygulanmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı ve sanık ...’nın temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası itiraz yazısına uygun olarak, sanık hakkında hükümden “sanığın ikinci kez mükerrir olduğu anlaşıldığından 5275 sayılı Kanun"un 108/3. maddesi uyarınca hakkında denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına yer olmadığına” ibaresinin çıkartılması ve yerine “cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ibaresinin eklenmesi suretiyle, HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20/03/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.