Sahte fatura düzenleme ve kullanma - muhteviyatı itibariyle sahte fatura düzenleme ve kullanma - defter ve belge gizleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/507 Esas 2020/6316 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme ve kullanma, muhteviyatı itibariyle sahte fatura düzenleme ve kullanma, defter ve belge gizleme
HÜKÜM : Mahkumiyet, beraat

213 sayılı Kanun"un 367. maddesi uyarınca dava şartı olan mütalaa ve ekindeki vergi suçu raporuna uygun olarak düzenlenen Antalya Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 03.04.2013 tarih, 2013/7226 esas sayılı iddianamesi ile sanık ... hakkında 2010 takvim yılında muhteviyatı itibariyle sahte fatura düzenleme ve kullanma suçlarından açılan kamu davaları ile ilgili hüküm kurulmadığı anlaşılmakla, belirtilen suçlardan mahallinde hüküm kurulması mümkün görülmüştür.
1-Sanık ... hakkında defter ve belge gizleme suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik katılan vekilinin temyiz talebinin incelenmesinde;
Defter, kayıt ve belgeleri gizleme suçunun, varlığı noter tasdik kayıtları veya sair suretlerle sabit ve saklama mecburiyeti bulunan defter ve belgelerin vergi incelemesine yetkili kimselere ibraz edilmemesi ile oluştuğu, defter ve belgeleri saklama sorumluluğunun şirket yetkilisi sanığa ait olduğu, 213 sayılı VUK’nin 253. maddesi uyarınca defter ve belgelerin ait olduğu yılı takip eden takvim yılından başlamak üzere 5 yıl saklama ve istendiğinde ibraz edilme zorunluluğu bulunduğu, somut olayda da; 2010 takvim yılına ait defter ve belgelerin 22/02/2011 tarihli yazı ile istenildiği ve yazının aynı tarihte işyeri çalışanına tebliğ edildiği, yine aynı tarihli tutanakla da işyerinin vergi incelemesine müsait olmadığı tespit edildiği halde 2010 takvim yılına ait noter tasdikli envanter defteri ile bir kısım fatura ve irsaliyelerin ibraz edilmediğinin anlaşılması karşısında, sanık ...’nin tüm unsurları itibarıyla oluşan "defter, kayıt ve belgeleri gizleme" suçundan mahkumiyeti yerine beraatine hükmolunması yasaya aykırı,
2-Sanıklar hakkında 2010 takvim yılında sahte fatura düzenleme ve kullanma suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik sanıklar müdafii ve katılan vekilinin temyiz taleplerinin incelenmesinde;
a)5271 sayılı CMK"nin 225. maddesi uyarınca hükmün konusunun duruşmanın neticesine göre iddianamede gösterilen fiil ve failden ibaret olduğu, Antalya Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 03.04.2013 tarih, 2013/7226 esas sayılı iddianamesi ile 213 sayılı Kanun"un 367. maddesi uyarınca dava şartı olan mütalaa ve ekindeki vergi suçu raporuna uygun olarak sanıklar hakkında 2010 takvim yılında sahte fatura düzenleme ve kullanma suçlarından kamu davaları açıldığı, sahte fatura düzenleme ve kullanma suçlarının birbirlerinden ayrı ve bağımsız suçlar olduğu, her suç için ayrı ayrı hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden hükmün gerekçesinde sanıkların eylemlerinin 2010 takvim yılında sahte fatura kullanma şeklinde tek suç kabul edilip, hüküm fıkrasında 2010 takvim yılında sahte fatura düzenleme ve kullanma şeklinde belirtilmek suretiyle tek hüküm kurulması,
b)Sanık ... hakkında 2011 takvim yılından da açılmış bir kamu davası olmadığı halde, iddianame dışına çıkılarak beraat hükmü kurulması yasaya aykırı,
c)Kabule göre; 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar müdafii ve katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca hükümlerin BOZULMASINA, 03.11.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.