Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/858 Esas 2020/664 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62, 50/4, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri uyarınca ayrı ayrı mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanıkların mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanıklar müdafiileri tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanıklar müdafiilerinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olay günü Ahmet"in, sanıklardan Esin"in işletme müdürü, diğer sanık ..."ın ise işletme şefi olarak çalıştığı belirtilen Demko Demirci Koservecilik A.Ş."ye ait salça fabrikasında elektrikçi usta işçi olarak çalıştığı, saat 08:30 sularında yerden 2,56 metre yükseklikteki pencereye takılacak cam için ölçü almak amacıyla 15 basamaklı metal ve düz merdiveni duvara yaslayarak üzerine çıktığı, bu esnada dengesini kaybederek yere düştüğü ve düşmeye bağlı olarak hayatını kaybettiği olaya ilişkin dosya kapsamında; sanıkların kendi beyanları ile yetinilmek yerine kazanın meydana geldiği iş yerinde hangi sıfat, görev ve sorumluluklar doğrultusunda çalıştıklarının açıkça tespit edilmesi gerektiği, ölenin bu iş yerindeki görev tanımın ve hiyerarşik olarak bağlı bulunduğu birim ve amirlerinin tereddüte yer bırakmayacak şekilde, gerekirse kolluk marifetiyle araştırma yaptırılarak ve Demko Demirci Konservecilik A.Ş. adlı şirket yönetim kurulundan sorularak tespit edilmesi gerektiği, iş sağlığı ve güvenliği hususunda işçilere gerekli eğitimlerin verilip verilmediği, verildiyse bu eğitimlere ilişkin evrakların dosya kapsamına alınması gerektiği, meydana gelen kazaya ilişkin SGK iş müfettişlerince bir araştırma yapılıp rapor tanzim edilip edilmediği, tanzim edilmiş ise bu raporun da onaylı bir örneğinin dosya kapsamına alınmasıyla beraber mahallinde keşif yapılması ve dosya kapsamında bulunan bilirkişi raporları arasındaki kusur durumuna ilişkin çelişkilerin giderilmesi amacıyla oluşturulacak bilirkişi heyetinden yeniden rapor alındıktan sonra sanıkların hukuki durumunun belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanıklar müdafilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 20/01/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.