MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : 5237 sayılı TCK’nın 157/1,52/1,2,3,53, maddeleri gereğince mahkumiyet

Sanığın dolandırıcılık suçundan mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığa atılı dolandırıcılık suçunun 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaşma kapsamında olması nedeniyle, dosyanın uzlaşma bürosuna tevdii edildiği ancak; uzlaşmanın sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığın, kendisini polis olarak tanıtarak menfaat temin etmesi şeklinde iddia ve kabul edilen eyleminin, hükümden sonra 02/12/2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 14. maddesi ile 5237 sayılı TCK"nın 158/1. maddesine eklenen (L) bendi kapsamında kaldığı ve delillerin takdiri ile değerlendirme yetki ve görevinin üst dereceli ağır ceza mahkemesine ait olduğu anlaşılmış ise de; halen geçerliliğini sürdüren 10/06/1942 gün 26-16 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kurulu Kararı ile Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 09.05.2017 gün ve 2014/469 Esas 2017/260 sayılı kararında da vurgulandığı üzere merci tayini kararları kesin olup, tekrar değerlendirme konusu yapılamayacağı, somut olaya ilişkin yapılan yargılama sırasında da, İzmir 7. Ağır Ceza Mahkemesi ile İzmir 17. Asliye Ceza Mahkemesi arasında çıkan görev uyuşmazlığı sonucunda, Yargıtay 5. CD’nin 02/03/2015 tarih ve 2015/2737-7743 sayılı ilamıyla İzmir 17. Asliye Ceza Mahkemesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına karar verildiği belirlendiğinden, bu kapsamda yapılan incelemede;
Katılanın kullanmakta olduğu cep telefonunu arayan erkek bir şahsın, kendisini polis olarak tanıtarak katılanın maaşının PKK"lı teröristler tarafından ele geçirildiğini, vermiş olduğu TC kimlik numarasına para yatırması halinde teröristleri parayı çekerken yakalayacaklarını söylediği, katılanın telefondaki kişinin vermiş olduğu temyiz dışı sanık ...’un TC kimlik numarasına PTT kanalıyla 10.000 TL para gönderdiği, temyiz dışı sanık ...’in çektiği parayı sanık ...’e verdiği , sanığın bu şekilde üzerine atılı suçu işlediği iddia olunan somut olayda; katılan beyanı, sanık savunması, dekont, fotoğraf teşhis tutanağı ve tüm dosya kapsamından sanığın üzerine atılı işlediğine ilişkin mahkemenin kabulünde herhangi bir isabetsizlik görülmemiştir,
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında Karşıyaka 3.Sulh Ceza Mahkemesini 2011/776 esas 2012/749 sayılı ilamı ile TCK’nın 106/1 maddesi uyarınca tehdit suçundan verilen mahkumiyet hükmü tekerrüre esas alınmış ise de uyap üzerınden yapılan sorgulamada bu mahkumiyetle ilgili 15/01/2020 tarihli ek kararla uzlaşma nedeniyle düşme hükmü verildiği ve sanığın suç tarihi itibariyle tekerrüre esas başka sabıkasının bulunmadığı anlaşılmakla, sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejimine göre uygulama yapılması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılanmayı gerektirmeyen bu hususta, aynı kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, sahtecilik suçundan kurulan hüküm fıkrasından TCK"nın 58. maddesi uyarınca hapis cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına ilişkin kısmın çıkarılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10/03/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.