Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2010/8660 Esas 2011/2050 Karar Sayılı İlamı

17. Hukuk Dairesi
Esas No: 2010/8660
Karar No: 2011/2050
Karar Tarihi: a8.3.2011

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2010/8660 Esas 2011/2050 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı üçüncü kişi, borçlu adına haczedilen menkuller olduğunu iddia ederek istihkak davası açmıştır. Davalı alacaklı borçlunun haczin tebligat adresinde yapılmadığını ve davanın süresinde açılmadığını savunmuştur. Davalı borçlu ise, haciz adresinde bulunan malzemelerin kendisine ait olmadığını iddia etmiştir ve mobilya ticareti yaptığı zamanlarda davacı ile birlikte çalıştıklarını belirtmiştir.
Mahkeme davacı tarafının fatura göstermesinin yeterli olmadığını düşünerek davanın reddine karar vermiştir. Davacı üçüncü kişi bu kararı temyiz etmiştir. İİK 96 ve devamı maddeleri gereğince açılan istihkak davası sonucunda, davacı 3. kişi tarafının temyiz itirazları reddedilmiştir ve hüküm onanmıştır.
Kanun Maddeleri:
- İİK 96: \"Üçüncü kişinin rücu davası\"
- İİK 97: \"Rücu davasının şartları\"
- İİK 98: \"Rücu davası ne zaman açılabilir\"

17. Hukuk Dairesi 2010/8660 E. , 2011/2050 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki istihkak davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine dair verilen hükmün süresi içinde davacı üçüncü kişi vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı 3.kişi, Karaman İcra Müdürlüğü’nün 2009/8878 Esas sayılı dosyasından, davalı borçlunun borcu nedeniyle 16.02.2010 tarihinde haczedilen menkullerin kendisine ait olduğunu belirterek istihkak iddiasının kabulüyle haczin kaldırılmasını dava ve talep etmiştir.
Davalı alacaklı vekili, davanın süresinde açılmadığını haczin tebligat adresinde yapılmadığını belirterek davanın reddi ile % 40 tazminatın tahsilini savunmuştur.
Davalı borçlu, 2005 yılına kadar Karaman"da davacı babasıyla birlikte mobilyacılık yaptığını, dükkanın ve makinaların babasına ait olduğunu ücretli çalıştığını, 2005 yılında Mersin"de inşaat işi yapmaya başladığını, haciz adresinde yapılan mobilyaların Mersinde aldığı inşaatlara takıldığını ve bunun karşılığında da davacıya %20 ücret ödediğini belirtmiştir.
Mahkemece iddia, savunma ,toplanan delillere göre; haczin tebligat adresinde yapıldığı, baba oğul olan davacı ve borçlunun birlikte çalıştığı, haczedilen mahcuzları davacı ve borçlunun birlikte elinde bulundurdukları, davacı tarafından sunulan faturanın tek başına sahiplik belgesi olamıyacağı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş hüküm davacı 3. kişi tarafından temyiz edilmiştir.
Uyuşmazlık İİK 96 ve devamı maddeleri gereğince 3. kişi tarafından açılmış istihkak davasıdır.
Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı 3. kişinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 1,25 TL kalan onama harcının temyiz eden davacı 3.kişiden alınmasına 8.3.2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.