Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/22206 Esas 2020/11783 Karar Sayılı İlamı

Hırsızlık suçundan sanık ...’ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/1-b ve 143. maddeleri gereğince 2 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, dair... 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 05/05/2015 tarihli ve 2014/111 Esas ve 2015/56 Karar sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 23/12/2019 gün ve 10655-2019 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 02/01/2020 gün ve 2019/134555 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Hırsızlık suçundan sanık ..."ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/1-b ve 143. maddeleri uyarınca 2 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, anılan Kanun’un 58. maddesi uyarınca cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine dair... 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 05/05/2015 tarihli ve 2014/111 Esas, 2015/56 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Dosya kapsamına göre; sanığın mükerrir olduğu kabul edilerek cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiş ise de, tekerrüre esas alınan... 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 09/12/2014 tarihli ve 2013/453 esas, 2014/359 sayılı kararına konu mahkûmiyet hükmünün, incelemeye konu suçun işlendiği 30/01/2014 tarihinden sonra 20/01/2015 tarihinde kesinleşmiş olduğu anlaşılmakla, 5237 sayılı Kanun’un 58/1. maddesinde yer alan “Önceden işlenen suçtan dolayı verilen hüküm kesinleştikten sonra yeni bir suçun işlenmesi halinde, tekerrür hükümleri uygulanır.” şeklindeki düzenleme gereğince, sanığın sabıka kaydındaki söz konusu ilâmın tekerrüre esas olamayacağı, sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas alınabilecek surette başkaca bir mahkûmiyet kaydının bulunmaması hususları birlikte değerlendirildiğinde, sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağı gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Dosya kapsamına göre; sanığın mükerrir olduğu kabul edilerek cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiş ise de, tekerrüre esas alınan... 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 09/12/2014 tarihli ve 2013/453 Esas, 2014/359 sayılı kararına konu mahkûmiyet hükmünün, incelemeye konu suçun işlendiği 30/01/2014 tarihinden sonra 20/01/2015 tarihinde kesinleşmiş olduğu

anlaşılmakla, 5237 sayılı Kanun’un 58/1. maddesinde yer alan “Önceden işlenen suçtan dolayı verilen hüküm kesinleştikten sonra yeni bir suçun işlenmesi halinde, tekerrür hükümleri uygulanır.” şeklindeki düzenleme gereğince, sanığın sabıka kaydındaki söz konusu ilâmın tekerrüre esas olamayacağı, sanığın adli sicil kayında tekerrüre esas alınabilecek surette başkaca bir mahkûmiyet kaydının bulunmaması nedeniyle kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden (NİZİP) 2. Asliye Ceza Mahkemesinden verilip kesinleşen 05.05.2015 tarihli ve 2014/111 Esas, 2015/56 Karar sayılı kararın 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesinin 3. fıkrası uyarınca BOZULMASINA, aynı maddenin 4. fıkra (d) bendinin verdiği yetkiyle; hüküm fıkrasından 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısmının çıkartılmasına, hükmün diğer bölümlerinin aynen korunmasına, 03/11/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.