Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/8463 Esas 2019/6921 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/8463
Karar No: 2019/6921
Karar Tarihi: 28.03.2019

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/8463 Esas 2019/6921 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi         2016/8463 E.  ,  2019/6921 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
    DAVA TÜRÜ : ALACAK

    Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

    Y A R G I T A Y K A R A R I

    Davacı İsteminin Özeti:
    Davacı vekili, iş sözleşmesinin müvekkili tarafından haklı olarak feshedildiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı ve fazla mesai ücreti alacaklarının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
    Davalı Cevabının Özeti:
    Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
    Mahkeme Kararının Özeti:
    Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
    Temyiz:
    Kararı taraflar vekilleri temyiz etmiştir.
    Gerekçe:
    1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere göre tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
    2-Kıdem tazminatının zamanında ödenmemesi halinde bankalarca mevduata uygulanan en yüksek faiziyle birlikte ödenmesi gerektiği 1475 sayılı Kanunun 14/11. maddesinde öngörülmüştür. O halde faiz başlangıcı fesih tarihi olmalıdır.
    Somut uyuşmazlıkta hüküm altına alınan kıdem tazminatı alacağının tamamına fesih tarihinden faiz işletilmesi gerekirken, kıdem tazminatı alacağının ıslahla artırılan kısmına ıslah tarihinden faiz işletilmesi isabetsizdir.
    3-Somut uyuşmazlıkta davacının 20/03/2009 ilâ 17/12/2009 tarihleri arasında haftada 16,5 saat fazla çalışma yaptığı gerekçesiyle bu döneme dair hesaplanan fazla çalışma alacağı hüküm altına alınmış ise de, karar dosya içeriğine uygun düşmemektedir.
    Belirtmek gerekir ki, her iki davacı tanığı da işyeri çalışanı olmadığından fazla çalışmanın ispatı yönünden beyanları dikkate alınamaz. Davalı tanık beyanına göre ise, davacının haftanın 5 günü 08.30 – 19.00 saatleri arasında 1 saat ara dinlenmesi ile çalıştığı anlaşılmaktadır. Bu itibarla, davacının 20/03/2009 ilâ 17/12/2009 tarihleri arasında haftada 2,5 saat fazla çalışma yaptığı kabul edilerek fazla mesai ücretinin hesaplanması gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm tesisi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
    SONUÇ:Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine 28/03/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.




    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.