Mala zarar verme ve kasten yaralama suçlarından sanık ..."ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 151/1, 86/2 ve 52. maddeleri uyarınca 2400 TL (2 kez) adli para cezası ile cezalandırılmasına dair ... 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 15/04/2019 tarihli ve 2019/117 Esas ve 2019/749 Karar sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 16/10/2019 gün ve 11634-2019 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 25/10/2019 gün ve 2019/101447 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Kasten yaralama ve mala zarar verme suçlarından sanık ..."ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 86/2, 151/1 ve 52/2. maddeleri gereğince iki kez 2.400,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair ... 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 05/05/2016 tarihli ve 2016/58 esas, 2016/602 sayılı kararının kesinleşmesini müteakip, sanığın denetim süresi içerisinde kasıtlı bir suç işlemesi nedeniyle yapılan ihbar üzerine hükmün açıklanmasına ve 5237 sayılı Kanun"un 86/2, 151/1 ve 52. maddeleri gereğince iki kez 2.240,00 Türk lirası adli para cezaları ile cezalandırılmasına ilişkin ... 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 15/04/2019 tarihli ve 2019/117 esas, 2019/749 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Dosya kapsamına göre; sanığın üzerine atılı basit yaralama suçunun şikâyete tâbi suçlardan olduğu ve “Uzlaştırma” hükümlerine tâbi bulunduğu, mala zarar verme suçunun ise 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 168/1. maddesi gereğince etkin pişmanlık hükümlerine tâbi olduğu, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 253. maddesinin 3. fıkrasında “Soruşturulması ve kovuşturulması şikâyete bağlı olsa bile, etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar ile cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda, uzlaştırma yoluna gidilemez” şeklinde düzenlenen hükmün “...etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar...” kısmının suç tarihinden sonra 02/12/2016 tarihli Resmî Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile madde metninden çıkarılarak, etkin pişmanlık hükümlerine tâbi suçların da uzlaştırma kapsamına alındığı, sanığın üzerine atılı mala zarar verme suçunun da uzlaşma hükümleri kapsamına alınması değerlendirildiğinde her iki suç yönünden “Uzlaştırma” hükümlerinin öncelikle uygulanması suretiyle sonucuna göre bir karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Dosya kapsamına göre; 5237 sayılı TCK"nın 151. maddesi uyarınca mala zarar verme suçu için, yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 34. maddesi ile CMK 253. maddesinin 3. fıkrasında yer alan “Etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar ile“ ibaresi madde metninden çıkarılmış olması sebebiyle CMK"nun 253/2. fıkrası gereğince TCK"nın 151. maddesinin uygulandığı mala zarar verme suçunun da uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK"nın 7/2. maddesi uyarınca, "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanun"un 35. maddesi ile değişik CMK"nın 254. maddesi uyarınca aynı Kanun"un 253. maddesinde belirtilen esas ve usullere göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre ve TCK’nun 86/2. maddesindeki kasten yaralama suçunun da uzlaşma kapsamında olduğunun anlaşılması karşısında; 5560 sayılı Yasanın 25. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nun 254. maddesi uyarınca aynı Yasanın 253. maddesindeki yöntem izlenerek uzlaşma girişiminde bulunularak sonucuna göre, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması nedeniyle kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden, (...) 4. Asliye Ceza Mahkemesinden kesin olarak verilen 15/04/2019 tarihli ve 2019/117 esas, 2019/749 sayılı kararının 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesinin 3. fıkrası uyarınca BOZULMASINA, aynı maddenin 4. fıkra (b) bendi uyarınca sonraki işlemlerin yerel mahkemece yerine getirilmesine, 03/11/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.