Y A R G I T A Y İ L A M I

MAHKEMESİ : Ağrı 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 28/03/2014
NUMARASI : 2013/393-2014/155

DAVA : Davacı, fazla çalışma ücreti, hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının, davacıya ait işyerinde şoför olarak çalıştığını, fazla çalışma yaptığını, hafta tatilleri ile ulusal bayram genel tatillerde çalıştığını, alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek, fazla çalışma ücreti, hafta tatili (Cumartesi günleri çalışması) ve ulusal bayram genel tatil ücreti alacaklarının faizleriyle birlikte davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar, kanuni süresi içinde taraflarca temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacı ve davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı ve hafta tatili ücretine hak kazanıp kazanmadığı hususları taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Fazla çalışma, hafta tatili çalışması ve ulusal bayram genel tatil çalışması yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışma, hafta tatili ve ulusal bayram genel tatil çalışmasının ispatı konusunda iş yeri kayıtları, özellikle iş yerine giriş çıkışı gösteren belgeler, iş yeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir.
Ancak, fazla çalışma, hafta tatili ve ulusal bayram genel tatil çalışmasının bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları şahit beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır. İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille söz konusu olabilir. Buna karşın, bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda dahi, işçinin geçerli bir yazılı belge ile bordroda yazılı olandan daha fazla çalışmayı yazılı delille ispatlaması gerekir. Fazla çalışma ve genel tatil çalışmasın yazılı delil ya da tanıkla ispatı imkan dahilindedir. İş yerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan şahitlerin anlatımlarına değer verilemez.
Somut olayda,
a-Davacının, davalıya ait iş yerinde hangi tarihler arasında hangi bölümlerde çalıştığı dosya kapsamı ile denetlenememektedir. İş yerinin kamu işyeri olması kamu kurumlarında yapılan çalışmaların harcamaların ve gelir giderlerin kayıt ve belgeye bağlanmasının zorunlu olduğu dikkate alındığında ve davalının cevap dilekçesinde iş yeri kayıtlarına dayanmış olması karşısında, davalı Belediyeden davacının hangi tarihler arasında ve ne kadar süre ile hangi bölümlerde çalıştığı sorularak, şoför olarak çalışılan çalışma süresi tespit edildikten sonra, izinli, raporlu, tutuklu, hükümlü, ve benzeri süreler hesaplama süresinden dışlanarak, sonucuna göre karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi doğru değildir.
b-Mahkemece, hafta tatili ücretinin, davacının diğer dosyalardaki beyanı ve tanıklarının beyanlarından ödendiğinin anlaşıldığı gerekçesiyle reddedilmesine rağmen, hafta tatili günlerinin normal mesai saatleri, haftalık toplam çalışma süresine eklenerek fazla çalışma ücreti hesabı yapılmıştır. Bu durumda, fazla çalışma ücretinin hafta tatili ücreti ödenen günler dışlanarak, haftada altı günlük çalışma süresi için hesaplanması gerekirken, hatalı değerlendirme ile yazılı şekilde karar verilmesi yanlış olmuştur.
c-Günlük çalışma saatlerinin, davalı belediyenin mesai saatlerini bildiren yazıları dikkate alınarak ve işyerinde yaz ve kış aylarında farklı mesai saatlerinde çalışma yapıldığıda gözetilerek belirlenmesi gerekirken, tüm dönem için 07. 00-20. 00 saatleri arasında çalışma yapıldığı kabul edilerek fazla çalışma ücreti hesabı yapılması hatalı olmuştur.
d-Hafta tatili ücretinin Pazar günleri çalışmaları yönünden reddi doğru ise de, Cumartesi günleri çalışmaları yönünden, toplu iş sözleşmelerde, hafta tatili ücretini düzenleyen ilgili maddeye göre, normal mesai saatleri için zamlı ücret ödemesi yapılıp yapılmadığı araştırılarak, sonucuna göre karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve kanuna aykırı olup bozmayı gerektirir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 03.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.