Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2019/1817 Esas 2019/4047 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜM : TCK"nin 81/1, 35/2, 29/1, 62, 53, 54, 63. maddeleri uyarınca 5 yıl 7 ay 15 gün hapis cezası.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ...’ün mağdur ...’e yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçun niteliği tayin, ve takdire ilişen cezayı azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunmaları değerlendirilip inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde bozma nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmediğinden, sanık müdafilerinin suç vasfına, meşru savunmanın varlığına yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,
a) Oluşa ve dosya kapsamına göre, sanığın mağduru baş bölgesinden ‘sol temporal fraktür ve epidural hematom oluşup hayati tehlike geçirerek basit tıbbi müdahale ile giderilemeyecek şekilde’ yaraladığı olayda; 9 ile 15 yıl aralığında hapis cezası öngören TCK’nin 35. maddesinin uygulanması sırasında meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığı birlikte değerlendirildiğinde hiç isabet almayan hallerde uygulanan 9 yıl hapis cezasına hükmedilmesi suretiyle eksik ceza tayini,
b) Sanığın aralarındaki alacak meselesi nedeniyle mağdurun bulunduğu inşaat alanına gittiği, tartışma esnasında mağdura hakaret ettiği, aralarındaki tartışmanın kavgaya dönüştüğü, sanık her ne kadar olay yerinden ayrılmış ise de; aynı gün kardeşleri olan ... ve ...’yı da yanına alarak tekrar mağdurun bulunduğu inaşaat alanına gittiği ve yaşanan kavga neticesinde bu kez sanığın 1 metre boyundaki demir çubuk ile mağdurun baş bölgesine vurduğu olayda belirtilen hususlar bir bütün olarak nazara alındığında; ilk haksız hareketi başlattığı anlaşılan sanık hakkında haksız tahrik hükümlerinin uygulanma koşulları oluşmadığı halde yanılgılı değerlendirme ile TCK"nin 29. maddesi tatbik edilerek cezasından yazılı şekilde indirim yapılması suretiyle eksik cezaya hükmolunması,
c) Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin iptal edilen bölümleri doğrultusunda sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş olup, Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları belirtilen nedenlerle yerinde görülmekle, hükmün tebliğnamedeki düşünceden farklı gerekçeyle BOZULMASINA, 01/10/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.