Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/1476 Esas 2020/647 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/1476
Karar No: 2020/647
Karar Tarihi: 20.01.2020

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/1476 Esas 2020/647 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, Balyoz davası kapsamında tutuklanarak beraat edince manevi tazminat talebinde bulundu. Mahkeme, davacının tazminat talebinin kısmen kabul edilmesine karar verdi ve davalı Hazineden 41.500 TL maddi, 260.000 TL manevi tazminatın tutuklama tarihi olan 04.07.2011 tarihinden itibaren işletilecek yasal faizi ile birlikte davacıya ödenmesine hükmetti. Davacı ve davalı avukatları bu kararı temyiz etti. Yüksek Mahkeme, davacının talebi ile ilgili olarak yerel mahkemenin kararını büyük ölçüde onadı ancak davacının avukatına ödenen vekalet ücreti, maddi tazminata dahil edilemedi ve hükmün bir kısmı bozuldu. Hükümde, davacının maddi tazminat talebinin reddi ibaresi yer aldı ve kanuna aykırı olan diğer hususlar düzeltildi. Bu karardaki kanun maddeleri CMK'nın 141 ve devamı maddeleri, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321 ve 322. maddeleridir. CMK'nın 141. maddesi, tutuklu kalan kişilerin maddi tazminat talebinde bulunabileceğini belirtirken, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi, bozulan hükümlerin yeniden yargılamayı gerektirmemesi durumunda, aynı madde uyarınca karar verilmesine izin verir. 141

12. Ceza Dairesi 2019/1476 E. , 2020/647 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davacının tazminat talebinin kısmen kabülü ile 41.500 TL maddi, 260.000 TL manevi tazminatın tutuklama tarihi olan 04.07.2011 tarihinden itibaren işletilecek yasal faizi ile birlikte davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek geregi düsünüldü:
Balyoz davası kapsamında 04.07.2011-19.06.2014 tarihleri arasında yaklaşık 2 yıl 11 ay 15 gün tutuklu kalıp beraat eden davacının 1.000.000 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden işletilecek yasal faizi ile birlikte talebine ilişkin davada yerel mahkemece 260.000 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden işletilecek yasal faizi ile birlikte davalı Hazineden alınarak davacıya ödenmesine hükmedilmesinde ve karar tarihindeki davacı lehinde hükmedilen vekalet ücretinde bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamedeki bozma isteyen görüşlere istirak edilmemiş, gerekçeli karar başlığında, dava türü olarak, "Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat"" yerine, “Haksız Tutuklama Nedeniyle Tazminat Talebi” ibaresine yer verilmesi, mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım yanlışlığı olarak kabul edilmiştir.
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, davacı vekilinin tazminat miktarının az olduğuna ilişkin tüm ve davalı vekilinin davanın reddi gerektiğine ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Davacının, tutukluluğu sebebi ile alamadığı OYAK yönetim kurulu üyeliği huzur hakkı ile ceza yargılaması sırasında avukata ödenen vekalet ücretinin CMK"nın 141 ve devamı maddeleri gereğince maddi tazminat hesabına dahil edilemeyeceği dikkate alınmadan yazılı şekilde maddi tazminata hükolunması,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının 1 numaralı bendinde yer alan maddi tazminata ilişkin bölümlerin tamamının hükümden çıkarılması ve yerine “davacının maddi tazminat talebinin reddine” ibaresinin eklenmesi, davacı lehine hükmedilen vekalet ücretinin “21.550” TL düşürülmesi ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20.01.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.