MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma, Tehdit, Konut dokunulmazlığını ihlal
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
I- Sanık ... hakkında mağdur ...’a karşı eylemi nedeniyle kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Mahkumiyet hükmünün doğal sonucu olan TCK"nin 53. maddesi ile ilgili olarak 24.11.2015 günlü Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün, 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararının infazda gözetilmesi olanaklı görülerek yapılan incelemede;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre, sanık ... savunmanının temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve yasaya uygun bulunan hükmün tebliğnameye kısmen uygun olarak ONANMASINA,
II- Sanık ... hakkında mağdur ...’a karşı eylemi nedeniyle kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Oluş ve dosya içeriğine göre; sanık ... ve mağdur ...’un kardeş, mağdur ...’ın ise ...’in kızı olduğu; sanık ile mağdur ablası arasında, babalarından kalan arsanın satışı konusunda anlaşmazlık bulunduğu, olay günü saat 23.00 sıralarında mağdur ...’in ikametine gelen sanığın ısrarla çaldığı kapıyı mağdurun açmak istemediği, ancak sanığın sürekli kapıyı çalıp açması yönünde kurduğu baskılar ve komşularının rahatsız olup kendisinden kapıyı açmasını istemeleri üzerine, olayın daha da büyümemesi için mağdurun kapıyı açmak zorunda kaldığı, kapının aralandığını gören sanığın zorlayıp ittirerek evin içerisine girdiği, burada arsanın satışına rıza göstermesi ve satış için gerekli evrakı imzalamasını temin etmek amacıyla mağdura hitaben "Yarın saat dokuzda seni alacağım, arsanın satışı için imza vereceksin." dediği, aldığı olumsuz yanıt üzerine "Satış için imza vermezsen seni öldürürüm, uyuşturucu hap kullanıyorum, benden korkun." diyerek tehdit ettiğinin anlaşılmasına karşın;
Öncelikle;
İleri sürüldüğü gibi taraflar arasında anlaşmazlığa konu olan ve muris babalarına ait terekede bulunan bir taşınmazın olup olmadığı gibi mirasçılar arasında herhangi bir gayrimenkulün rızai ve/veya hukuki bir taksim anlaşmasının olup olmadığı ve/veya bu yönde açılmış bir hukuk davası veya bu yönde hukuki bir işlemin bulunup bulunmadığı re"sen araştırılıp, sanık ...’un yasal bir hakkının bulunup bulunmadığı ve/veya sanığın satış talebinin doğrudan kendi üzerine ve/veya elde edilen gelirin tümünün kendine verilmesine yönelik olup olmadığı ve/veya payına düşen miktar ile sınırlı ve hukuken korunan bir hak kapsamında bulunup bulunmadığı tespit edildikten sonra deliller bir bütün halinde değerlendirilerek sonucuna göre, sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerektiği düşünülmeden eksik soruşturma ile yetinilip yerinde ve yeterli olmayan gerekçeyle yazılı şekilde basit tehdit, konut dokunulmazlığını ihlal suçlarından hüküm kurulması,
2- Kabul ve uygulamaya göre de;
a- Hükmedilen adli para cezasının taksitlendirilmesi sırasında, uygulama maddesi olan TCK"nin 52/4. madde ve fıkrasının karar yerinde gösterilmemesi,
b- Sanık hakkında hükmedilen sonuç cezanın adli para cezası olması karşısında; hapis cezasına mahkumiyetin yasal sonucu olan 5237 sayılı TCK"nin 53. madde hükümlerinin uygulanamayacağının gözetilmemesi,
c- 28.06.2014 tarih ve 29044 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 81. maddesiyle 5275 sayılı Yasanın 106. maddesinde yapılan değişiklik uyarınca, sanık hakkında hükmedilen adli para cezasının ödenmemesi halinde bu cezanın hapse çevrilemeyeceğinin gözetilmemesi,
d- Karar tarihinden sonra yürürlüğe giren 6763 ve 7188 sayılı Yasalar ile değişik CMK"nin 253. maddesinin yeniden takdiri lüzumu,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... savunmanının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, sanığın ceza süresi yönünden kazanılmış hakkının korunmasına, 19/11/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.