MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 4. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 27/12/2017 tarih ve 2016/404 E- 2017/534 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesince verilen 29/11/2018 tarih ve 2018/569 E- 2018/1249 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:

Davacı vekili, davalının 2015/04865 sayılı endüstriyel tasarım başvurusunun müvekkiline ait 2013/06910 sayılı tasarımın taklidi olduğunu, dava konusu tasarım ile müvekkiline ait tasarım arasında küçük farklılıkların bulunduğunu ancak bu küçük ayrıntıların, ürünün taklit edildiği gerçeğini değiştirmediğini, bu nedenle müvekkilinin söz konusu başvuruya itiraz ettiğini, TPMK YİDK‘nun 15.08.2016 tarihli 2016/T-429 sayılı kararında itirazın haksız olarak reddedildiğini ileri sürerek, davalı TPMK YİDK"nın anılan kararının iptaline, diğer davalının 2015/04865 sayılı tasarım tescilinin hükümsüzlüğüne karar verilmesini istemiştir.
Davalı Türk Patent ve Marka Kurumu vekili, müvekkili Kurum kararının usul ve yasaya uygun bulunduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Davalı şirket vekili, karşılaştırılan tasarımlar arasında belirgin farklılıklar bulunduğunu, müvekkile ait dava konusu tasarımın yenilik ve ayırt edicilik kriterlerine sahip olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince, davalı tarafın 2015/04865 sayı ve 1,2,3 sıra numaralı tasarımlarının, davacının ileri sürdüğü 2013/06910-3 sıra nolu tasarım ve 2015 tarihli "Renga" adlı ürün katalogunda geçen "Zen" şişeye ait şişe kapağı karşısında, genel itibariyle benzerlik bulunmadığı gibi şişenin ağız kısmına tam olarak oturabilmesi ve şişe içerisine konulan sıvının dışa sızıp akmaması için sabitlenmesinin gerektiği, kapakların iç kısımlarına tıpa ve benzeri parçaların eklendiği, benzerlik iddia edilen bu hususun teknik zorunluluktan kaynaklandığı, tasarımda bulunan halkanın çevirmeli olmayan şişe kapaklarında şişenin ağız kısmına tam olarak oturabilmesi en alt kısma geçilerek diğer parçaların üzerinde sıkıca durması sağlanarak kapağın üzerinde bulunan ince bant ile bütün olup takıldığında, tutma kulpunu oluşturduğunu ve parçaların birbirinden ayrılmamasını sağladığı, benzerlik iddia edilen bu parçanın teknik zorunluluktan kaynaklandığı, dava konusu 2015/04865-1,2 ve 3 sıra nolu tasarımların yenilik ayırt edici olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karara karşı davacı vekilince istinaf isteminde bulunulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı ve mahkemece usulüne uygun şeklide oluşturulan uzman bilirkişi heyet incelemesi sonucunda, dava konusu 2015/04865-1, 2 ve 3 sıra nolu tasarımların yenilik ve ayırt edicilik vasfını taşıdığının tespitinde ve buna göre de davanın reddine karar verilmesinde bir isabetsizliğin bulunmadığı gerekçesi ile davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 13/11/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.