Mahkeme : SÖKE 2. Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hüküm : Tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri kararı (kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçu yönünden)
Mahkûmiyet (Uyuşturucu madde ticareti yapma suçu yönünden)

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
A-) Sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan verilen tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirine ilişkin kararın incelenmesinde;
Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 20.03.2012 tarihli ve 2011/785-2012/101 sayılı kararında açıklandığı üzere; “kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma” suçundan dolayı, TCK"nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen “tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin kararın, sözü edilen fıkraya 6217 sayılı Kanunla eklenen cümlenin yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihinden önce ya da sonra verilip verilmediğine bakılmaksızın, temyiz değil itiraz kanun yoluna tabi olması nedeniyle, itirazla ilgili gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, bu suçla ilgili olarak kararın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na İADESİNE
B-) Sanık hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan kurulan mahkûmiyet hükmünün incelenmesinde;
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı anlaşıldığından, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların, aşağıda belirtilen dışında, doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine ancak;
1-) Dosyadaki bilgi ve belgelere göre; sanığın uyuşturucu madde ticareti yapma suçunu işlediği sabit ise de; 25/01/2013 tarihinde, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan yargılanan ..."ın, aracından dışarı atması ile ele geçirilen
uyuşturucu maddeyi sanıktan satın aldığına dair beyanı bulunmadığı, sanığın üzerine atılı eylemi kabul etmediği ve içeriğine değişik anlam yüklenebilecek telefon görüşmeleri dışında mahkumiyetine yeterli her türlü şüpheden uzak kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı anlaşıldığından sanık hakkında TCK"nın 43. maddesi uygulanarak arttırım yapılması suretiyle fazla ceza tayin edilmesi,
2-) Hükmedilen gün para cezasının, adli para cezasına çevrilmesine karar verilmesi sırasında uygulanan kanun maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
3-) Üretimi, bulundurulması, kullanılması, taşınması, alım ve satımı suç oluşturan, uyuşturucu maddelerin 5237 sayılı TCK"nın 54. maddesinin 4. fıkrası yerine ve uyuşturucu madde tartımında kullanılan hassas terazinin 5237 sayılı TCK"nın 54. maddesinin 1.fıkrası yerine fıkraları belirtilmeden TCK"nın 54.maddesi gereğince müsaderesine karar verilmesi
4-) Hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından, sanığın durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunduğunun gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, CMUK’nın 321. maddesi gereğince hükmün BOZULMASINA; 19/03/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.