Hırsızlık suçundan sanık ...’ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/2-h 143 ve 145. maddeleri gereğince 2 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, dair... 23. Asliye Ceza Mahkemesinin 06/04/2018 tarihli ve 2017/149 Esas ve 2018/254 Karar sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 24/12/2019 gün ve 15366-2019 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 03/01/2020 gün ve 2019/136177 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Nitelikli hırsızlık suçundan sanık ...’ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 142/2-h, 143/1 ve 145/1. maddeleri gereğince 2 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, aynı Kanun"un 58/6. maddesi uyarınca cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, cezasının infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına dair... 23. Asliye Ceza Mahkemesinin 06/04/2018 tarihli ve 2017/149 esas, 2018/254 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Dosya kapsamına göre,... 23. Asliye Ceza Mahkemesince sanık hakkında hükmolunan cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiş ise de, 5237 sayılı Kanun’un 58/1. maddesinde yer alan “ Önceden işlenen suçtan dolayı verilen hüküm kesinleştikten sonra yeni bir suçun işlenmesi halinde, tekerrür hükümleri uygulanır.”, anılan Kanun’un 58/2. maddesinde bulunan “Tekerrür hükümleri, önceden işlenen suçtan dolayı; a) Beş yıldan fazla süreyle hapis cezasına mahkûmiyet halinde, bu cezanın infaz edildiği tarihten itibaren beş yıl, b) Beş yıl veya daha az süreli hapis ya da adlî para cezasına mahkûmiyet halinde, bu cezanın infaz edildiği tarihten itibaren üç yıl, geçtikten sonra işlenen suçlar dolayısıyla uygulanmaz.” ve aynı Kanun’un 51/8. maddesinde “Denetim süresi yükümlülüklere uygun veya iyi halli olarak geçirildiği takdirde, ceza infaz edilmiş sayılır.”şeklindeki düzenlemeler karşısında, somut olayda sanığın üzerine atılı nitelikli hırsızlık suçuna ilişkin suç tarihinin 19/02/2016 olduğu, mükerrirliğe esas alınan... 17. Asliye Ceza Mahkemesinin 16/12/2010 tarihli ve 2010/466 Esas,

2010/888 sayılı kararı ile sanığın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 142/1-b, 116/1 ve 151/1. maddeleri gereğince 2 yıl, 1 yıl ve 4 ay hapis cezaları ile cezalandırılmasına karar verildiği ve bu cezaların anılan Kanun’un 51. maddesi gereğince 2 yıl ertelendiği, kararın 05/01/2011 tarihinde kesinleştiği, cezaların infaz edilmiş sayılacağı tarihin 05/01/2013 olduğu, tekerrüre esas alınan bu kararın infazından sonra 3 yıl sürenin geçtiği anlaşılmakla, kararın tekerrüre esas alınmasında ve bu haliyle tekerrüre esas bir mahkûmiyeti bulunmayan sanık hakkında verilen cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Dosya kapsamına göre,... 23. Asliye Ceza Mahkemesince sanık hakkında hükmolunan cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiş ise de, 5237 sayılı Kanun’un 58/1. maddesinde yer alan “ Önceden işlenen suçtan dolayı verilen hüküm kesinleştikten sonra yeni bir suçun işlenmesi halinde, tekerrür hükümleri uygulanır.”, anılan Kanun’un 58/2. maddesinde bulunan “Tekerrür hükümleri, önceden işlenen suçtan dolayı; a) Beş yıldan fazla süreyle hapis cezasına mahkûmiyet halinde, bu cezanın infaz edildiği tarihten itibaren beş yıl b) Beş yıl veya daha az süreli hapis ya da adlî para cezasına mahkûmiyet halinde, bu cezanın infaz edildiği tarihten itibaren üç yıl geçtikten sonra işlenen suçlar dolayısıyla uygulanmaz.” ve aynı Kanun’un 51/8. maddesinde “Denetim süresi yükümlülüklere uygun veya iyi halli olarak geçirildiği takdirde, ceza infaz edilmiş sayılır.” şeklindeki düzenlemeler karşısında, somut olayda sanığın üzerine atılı nitelikli hırsızlık suçuna ilişkin suç tarihinin 19/02/2016 olduğu, mükerrirliğe esas alınan... 17. Asliye Ceza Mahkemesinin 16/12/2010 tarihli ve 2010/466 esas, 2010/888 sayılı kararı ile sanığın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 142/1-b, 116/1 ve 151/1. maddeleri gereğince 2 yıl, 1 yıl ve 4 ay hapis cezaları ile cezalandırılmasına karar verildiği ve bu cezaların anılan aynı Kanun’un 51. maddesi gereğince 2 yıl ertelendiği, kararın 05/01/2011 tarihinde kesinleştiği, cezaların infaz edilmiş sayılacağı tarihin 05/01/2013 olduğu, tekerrüre esas alınan bu kararın infazından sonra 3 yıllık tekerrür süresinin geçtiği anlaşılmakla, bu kararın tekerrüre esas alınmasında ve bu haliyle tekerrüre esas bir mahkûmiyeti bulunmayan sanık hakkında verilen cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi nedeniyle kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden (...) 23. Asliye Ceza Mahkemesinden verilip kesinleşen 06.04.2018 tarihli ve 2017/149 Esas, 2018/254 Karar sayılı kararın 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesinin 3. fıkrası

uyarınca BOZULMASINA, aynı maddenin 4. fıkra (d) bendinin verdiği yetkiyle; hüküm fıkrasından 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısmının çıkartılmasına, hükmün diğer bölümlerinin aynen korunmasına, 03/11/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.








Yz.İşl.Md.Y. MK/D