Sanık ..."nın kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan yapılan yargılaması sonunda; değişen suç vasfına göre kasten yaralama suçundan mahkûmiyetine dair ... 1. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 15.01.2014 gün ve 2013/435 Esas, 2014/1 Karar sayılı hükmün katılan mağdure ... vekili tarafından temyizi üzerine, Dairemizin 06.11.2018 gün ve 2018/6393 Esas, 2018/6477 Karar sayılı ilamı ile onanma yönündeki kararına Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 30.11.2018 günlü, 4-2014/74144 sayılı itiraznamesi ile 5271 sayılı CMK"nın 308. maddesinin iki ve üçüncü fıkraları gereğince itiraz etmesi üzerine dosya Daireye gönderilmekle evrak incelendi.
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itirazı yerinde görüldüğünden, İTİRAZIN KABULÜNE, Dairemizin 06.11.2018 gün ve 2018/6393 Esas, 2018/6477 sayılı onama kararının suçundan verilen mahkumiyet hükmüyle sınırlı olarak 6352 sayılı Kanunun 99. maddesiyle 5271 sayılı CMK"nın 308. maddesine eklenen 2 ve 3. fıkraları uyarınca KALDIRILMASINA karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesiyle 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde ile hapis cezasından çevrilenler hariç sonuç olarak hükmedilen 3000 TL"ye kadar (3.000 TL dahil) adli para cezaları kesin nitelikte olup, sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan doğrudan verilen para cezasının miktarı itibarıyla kesin olmasından dolayı temyizi mümkün bulunmadığından, katılan mağdure ... vekilinin anılan hükme yönelik temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE, Dairemizce verilen 06.11.2018 gün ve 2018/6393 Esas, 2018/6477 sayılı Karar sayılı ilamda sanık ... hakkında nitelikli cinsel saldırı ve diğer sanık ... hakkında nitelikli cinsel saldırı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından verilen beraat hükümlerinin onanmasına dair kararın AYNEN MUHAFAZASINA, 01.04.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.