2863 sayılı Kanuna aykırılık - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/11248 Esas 2020/634 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/11248
Karar No: 2020/634
Karar Tarihi: 20.01.2020

2863 sayılı Kanuna aykırılık - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/11248 Esas 2020/634 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıklar hakkında 2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan mahkumiyet hükmü verilmiş ve temyiz edilmiştir. Yargıtay Ceza Genel Kurulu kararlarına göre, sanıklar hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle, kanuna aykırı olan 5237 sayılı TCK'nın 52/4. maddesi yerine 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi uygulanmalıdır. Sanıklar hakkındaki hükümler, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi gereğince bozulmuştur. Ancak, yeniden yargılama yapmayı gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkündür. Kanun maddeleri: 2863 sayılı Kanunun 65/1, TCK'nın 62, 53/1, 51/1-3-7, 52/2-4, 54, 5237 sayılı TCK'nın 52/4. maddesi, 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'nun 321 ve 322. maddeleri.
12. Ceza Dairesi         2019/11248 E.  ,  2020/634 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
    Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık
    Hüküm : Sanıklar hakkında ayrı ayrı 2863 sayılı Kanunun 65/1, TCK"nın 62, 53/1, 51/1-3-7, 52/2-4, 54. maddeleri gereğince mahkumiyet

    2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanıkların mahkumiyetine ilişkin hükümler katılan vekili ve sanıklar tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekili ve sanıkların sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
    Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesi yerine 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesinin uygulanması,
    Kanuna aykırı olup, katılan vekili ve sanıkların temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden sanıklar hakkındaki hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapmayı gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, sanıklar hakkındaki hükümlerin, beş, altı ve yedinci paragrafların tamamen çıkartılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.







    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.