Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2017/6026 Esas 2019/2663 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/6026
Karar No: 2019/2663

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2017/6026 Esas 2019/2663 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Taraflar arasındaki karşılıklı boşanma davasında, bölge adliye mahkemesi hukuk dairesi tarafından verilen hüküm davalı-karşı davacı kadın tarafından temyiz edilmiştir. Mahkeme, davalı-karşı davacı kadının bazı temyiz itirazlarını yersiz bulmuştur. Ancak, tarafların ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü ve ihlal edilen mevcut ve beklenen menfaatlerin kapsamına göre, davalı-karşı davacı kadın yararına hükmolunan maddi tazminat miktarını az bulmuştur. Hüküm, hakkaniyet ilkesi ve Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddelerine göre daha uygun bir miktarda maddi tazminat takdir edilmesi gerektiği gerekçesiyle bozulmuştur. Kanun maddeleri ayrıntılı bir şekilde açıklanmamıştır.

2. Hukuk Dairesi 2017/6026 E. , 2019/2663 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVACI-DAVALI : ...
DAVALI-DAVACI : ...
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı-karşı davacı kadın tarafından, erkeğin kabul edilen davası, tazminat ve nafaka miktarları ile yargılama gideri yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı-karşı davacı kadının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumlarına, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur derecelerine, paranın alım gücüne, ihlal edilen mevcut ve beklenen menfaatlerin kapsamına nazaran, davalı-karşı davacı kadın yararına hükmolunan maddi tazminat azdır. Türk Medeni Kanununun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu"nun 50 ve 51. maddesi hükümleri nazara alınarak, daha uygun miktarda maddi tazminat (TMK m. 174/1) takdiri gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda (2.) bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerin ise yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 13.03.2019 (Çrş.)