Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2014/10985 Esas 2018/3983 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/10985
Karar No: 2018/3983
Karar Tarihi: 30.05.2018

Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2014/10985 Esas 2018/3983 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkemesi: Asliye Ceza Mahkemesi
Suç: Tefecilik
Hüküm: Beraat
Tefecilik suçunun oluşabilmesi için kazanç elde etmek amacıyla ödünç para verilmesinin yeterli olduğu belirtiliyor. Birden fazla kişiye sistemli olarak faiz karşılığı ödünç para verilmesinin ise suçun unsuru olarak aranmadığı ifade ediliyor. Sanığın tefecilik yapıp yapmadığına ilişkin maddi gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde ortaya çıkması açısından ilgili icra dairelerinden sanığın alacaklı olduğu icra dosyalarına ve borçlu gözüken kişilerin faiz karşılığı sanıktan para alıp almadıklarına ilişkin tanıklıklarına başvurulması gerektiği belirtiliyor. Ayrıca, vergi inceleme raporunda isimleri geçen şahıslarla arasında gerçek bir alım satım ilişkisinin bulunup bulunmadığı hususunda sanığın ticari defter ve belgeleri üzerinde bilirkişi incelemesi yaptırılması gerektiği ifade ediliyor. Kanuna aykırı işlemler olduğu gerekçesiyle yapılan temyiz itirazı üzerine hükümlerin bozulduğu belirtiliyor.
Kanun Maddeleri:
- TCK'nın 241. maddesi: Tefecilik suçu
- CMUK'nın 321. maddesi: Kararın bozulması

5. Ceza Dairesi 2014/10985 E. , 2018/3983 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tefecilik
HÜKÜM : Beraat

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
TCK"nın 241. maddesinde tanımlanan tefecilik suçunun oluşabilmesi için kazanç elde etmek amacıyla başkasına ödünç para verilmesinin yeterli oluşu, ayrıca birden fazla kişiye sistemli olarak faiz karşılığı ödünç para verilmesinin suçun unsuru olarak aranmaması, kişiler arasında doğmuş bir alacak borç ilişkisine dayanmayan kazanç elde etme amaçlı ödünç para verme eylemlerinin tefecilik suçu kapsamında bulunması ve aralarında yakın akrabalık bağı veya iş ilişkisi bulunmayan kişiler arasında günün ekonomik koşulları nazara alındığında yüksek sayılabilecek miktarda paranın karşılıksız verilmesinin hayatın olağan akışına uygun olmaması; bu bağlamda, maddi gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde ortaya çıkarılması açısından sanığın tefecilik yapıp yapmadığı hususunda ilgili icra dairelerinden sanığın alacaklı olduğu icra dosyalarının sorulup, var ise aslı veya onaylı suretlerinin getirtilip borçlu gözüken kişilerin faiz karşılığı sanıktan para alıp almadıkları konusunda tanıklıklarına başvurulmasından, vergi inceleme raporunda isimleri geçen şahıslarla arasında gerçek bir alım satım ilişkisinin bulunup bulunmadığı hususunda sanığın ticari defter ve belgeleri üzerinde bilirkişi incelemesi yaptırılmasından sonra hasıl olacak sonuca göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 30/05/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.