5846 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/33600 Esas 2020/623 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/33600
Karar No: 2020/623
Karar Tarihi: 29.01.2020

5846 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/33600 Esas 2020/623 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen 2019/33600 E. ve 2020/623 K. sayılı hüküm, 5846 Sayılı Kanuna aykırılık suçundan mahkumiyet hükmü şeklinde verilmiştir. Temyiz isteği reddedilen kararda, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarının infazı kabil kesinleşmiş mahkumiyet kararı niteliği taşımadığı gözetilerek müsadere hususunda mahallinde karar verilmesine karar verilmiştir. Ancak gün para cezasının adli para cezasına çevrilmesine ilişkin uygulama maddesi olarak TCK'nin 52/2. maddesi gösterilmediği için CMK'nin 232/6. maddesine aykırı davranıldığı belirtilerek mahallinde düzeltilebilecek bir hata olarak kabul edilmiştir. Kararda, Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nin 53. maddesindeki bazı hükümleri iptal etmesine rağmen bu hususun infaz aşamasında dikkate alınabileceği için bozma sebebi yapılmamıştır. Yargılama sürecinde vicdani kanının oluştuğu belgeler ve gerekçeler içerisinde incelenerek suçun sanık tarafından işlendiği kanıtlanmış, eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve kanuni bağlamda cezanın uygulandığı ifade edilmiştir. Kanun maddeleri olarak ise, 5846 Sayılı Kanun ve TCK'nin 52/2. ve 53. maddeleri geçmektedir.

19. Ceza Dairesi 2019/33600 E. , 2020/623 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5846 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarının infazı kabil kesinleşmiş mahkumiyet kararı niteliğinde olmadığı gözetildiğinde, müsadere hususunda mahallinde her zaman karar verilmesi olanaklı görülmüş; gün para cezasının adli para cezasına çevrilmesine ilişkin uygulama maddesi olarak TCK"nin 52/2. maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK"nin 232/6. maddesine aykırı davranılması, mahallinde düzeltilmesi mümkün hata olarak kabul edilmiş; Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas- 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma sebebi yapılmamıştır.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yükletilen suçun sanık tarafından işlendiğinin kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanun"da öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezanın kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından, sanık müdafiinin temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 29.01.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.