Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm kusur, tazminatlar ve yoksulluk nafakası yönünden temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
1-Toplanan delillerden; Davalı kocanın 06.10.2006 tarihli ihtarla eşinin eve dönmesini istediği anlaşılmaktadır. Bu ihtar, davalı kocanın davacı karısının önceki kusurlu davranışlarını affettiği, en azından hoşgörüyle karşıladığı sonucunu doğurur. Affedilmiş veya hoşgörüyle karşılanmış olaylar boşanmaya esas alınamaz. İhtardan sonra bir araya gelmeyen taraflar arasında yeni bir olay da meydana gelmemiştir. Mahkemenin de kabulünde olduğu davalı kocanın iddia edilen cinsel rahatsızlığında tedaviden kaçındığı da kanıtlanamamıştır. Bu durumda tarafların, boşanmalarını gerektirecek nitelikte kusurlu davranışlarının varlığı konusunda bir delil bulunmamaktadır. Boşanma davalarında, Türk Medeni Kanununun 166/3.maddede düzenlenen anlaşmalı boşanma dışında davalının davayı kabulü sonuç doğurmaz (TMK.md.184/3). Gerçekleşen bu duruma göre mahkemece davanın reddine karar verilmesi gerekirken, kabulü ile boşanmaya karar verilmesi doğru değil ise de; boşanma hükmü temyiz edilmediğinden; bozma nedeni yapılmamış; yanlışlığa değinilmekle yetinilmiştir.
2-Davacı kadının temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
a-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle kusursuz eşten tazminat istenemeyeceğine göre (TMK.md.174/1-2) davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
b-Yoksulluk nafakasında nafaka yükümlüsünün kusuru aranmaz (TMK.md.175/son).
Boşanma yüzünden yoksulluğa düşecek taraf, kusuru daha ağır olmamak koşuluyla geçimi için diğer taraftan mali gücü oranında süresiz olarak nafaka isteyebilir. Nafaka yükümlüsünün kusuru aranmaz. (TMK.m.175) Toplanan delillerle, boşanmaya sebep olan olaylarda davacı kadının daha ağır kusurlu olmadığı, her hangi bir geliri ve malvarlığının bulunmadığı, boşanma yüzünden yoksulluğa düşeceği gerçekleşmiştir. O halde, davacı kadın yararına geçimi için uygun miktarda yoksulluk nafakası takdiri gerekirken isteğin reddi doğru görülmemiştir.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda 2/b bendinde gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 2/a bendinde gösterilen nedenlerle ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, oybirliğiyle karar verildi.27.01.2011 (Prş.)
Başkan V. Üye