Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2016/166 Esas 2018/8139 Karar Sayılı İlamı

13. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/166
Karar No: 2018/8139
Karar Tarihi: 19.09.2018

Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2016/166 Esas 2018/8139 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı olan avukat, davalı tarafından haksız azil edildiğini ve alacağın tahsili için başlattığı takibe de haksız itiraz edildiğini belirterek, itirazın iptal edilmesi ve takibin devamı ile %40'tan aşağı olmamak üzere icra inkar tazminatına karar verilmesini istemiştir. Ancak mahkeme davayı reddetti. Davacı tarafından temyiz edilen miktarın 1.000 TL olduğu, karar tarihi itibariyle 1.820 TL'yi geçmediği belirtilerek davacının temyiz hakkının bulunmadığı ve temyiz dilekçesinin reddedilmesi gerektiği vurgulanmıştır.
Kanun maddelerine gelince, 14.7.2004 tarihli 5219 sayılı yasa ile HUMK'nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL iken, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2013 tarihinden itibaren 1.820 TL'ye çıkarılmıştır. Davacının temyiz hakkının bulunmaması da yine HUMK'nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427. maddesinin 2. fıkrasına dayandırılmıştır.

13. Hukuk Dairesi 2016/166 E. , 2018/8139 K.

"İçtihat Metni"

... vekili avukat ... ile ... vekili avukat ... aralarındaki dava hakkında ... 11. Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 10/10/2013 gün ve 2012/116-2013/527 sayılı hükmün davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.

KARAR

Davacı, avukat olduğunu, davalı adına takip ettiği dosyada davalı tarafından haksız azil edildiğini, alacağın tahsili için başlattığı takibe de haksız itiraz edildiğini belirterek itirazın iptaline, takibin devamı ile %40"dan aşağı olmamak üzere icra inkar tazminatına karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2013 tarihinden itibaren 1.820,00 TL.ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde(10.10.2013) yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davacı tarafından temyiz edilen miktar 1.000,00 TL olup, karar tarihi itibariyle 1.820,00 TL.yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olarak verilen karara ilişkin davacının temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle davacının temyiz dilekçesinin REDDİNE, istek halinde peşin alınan harcın iadesine, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 19/09/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.