11. Hukuk Dairesi 2019/4579 E. , 2019/7127 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
(FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ SIFATIYLA)
TÜRK MİLLETİ ADINA
Taraflar arasında görülen davada Sivas 3. Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 02/06/2016 tarih ve 2015/617-2016/528 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davacı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, bazı noksanlıkların ikmali için mahalline gönderilen dosyanın eksikliklerin giderilmesinden sonra gönderildiği anlaşılmakla,
dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı Kır Bal Ltd Şti isimli firmanın TSE markası olmamasına rağmen ürünlerin üzerine TSE stickeri bastığını, ürünlerini satışa sunduğunu, bu durumun mahkeme aracılığıyla yapılan delil tespiti dosyasıyla sabit olduğunu ileri sürerek 556 sayılı Kanun uyarınca koruma altına alınan belgenin haksız kullanımının engellenmesine, 3.760,00 TL maddi, 18.800,00 TL manevi tazminata karar verilmesini talep ve dava etmiş, daha sonra ıslah dilekçesiyle maddi tazminat talebini 8.614,00 TL’ye yükseltmiştir.
Davalı, davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece tüm dosya kapsamına göre; davalının, ürünlerinde davacı kurum adına tescili bulunan TSE markalarını davacı ile herhangi bir usulüne uygun sözleşmesi olmaksızın aynen kullanmak suretiyle davacının marka hakkına tecavüz ettiği, bağlayıcı olmamakla birlikte mahkememizce uygun bulunan 132 sayılı TSE kuruluş Kanun"un 2/I maddesi gereğince çıkarılmış ürün belgelendirme yönergesinin 45. maddesi gereğince hesaplanan maddi tazminat alacağının bulunduğu, yine davacının marka hakkına tecavüzü ve davacının kamuoyu nezdinde güven kaybına neden olması dikkate alınarak davacı lehine manevi tazminata hükmetmek gerektiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile davalının, davacıya ait TSE markasına vaki tecavüzünün meni"ne, kullanımının engellenmesine, 7.300,00 TL maddi, 7500.- TL manevi tazminata fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına ve temyiz edenin sıfatına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıdaki bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazının reddi ile hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 15,20 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 13/11/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
