Dolandırıcılık - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/10566 Esas 2016/10515 Karar Sayılı İlamı

23. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/10566
Karar No: 2016/10515
Karar Tarihi: 08.12.2016

Dolandırıcılık - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/10566 Esas 2016/10515 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, mağdura kendisini banka görevlisi olarak tanıtarak, patronu katılanın mağduru tanıdığını söyleyip, mağdura para vererek bankaya yatırması için görevlendirmiştir. Mağdur bankaya gittikten sonra, sanık telefon konuşması yaparcasına davranarak mağdurun inanmasını sağlamış ve para almaya başka bir yere göndermiştir. Bu esnada, sanık mağdurun elindeki parayı hesaba yatırmak için ödünç almıştır. Sanık hileli eylemlerle haksız menfaat sağladığı için dolandırıcılık suçu işlemiştir. Mahkeme, sanığın suçu işlediğine dair beyanları, mağdur beyanları ve teşhis tutanağıyla desteklenmiş ve suçun kanıtlandığı sonucuna varmıştır. Ancak, yeni çıkan bir kanun maddesi göz önüne alındığında, sanıkla ilgili hukuki durumun yeniden değerlendirilmesi gerektiğine karar verilmiştir. Ayrıca, sanık hakkında ay para cezası yerine gün para cezası verilmesi gerektiği ve hak yoksunluğu maddesinin Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edildiği hatırlatılmıştır.
Kanun Maddeleri:
- TCK'nın 157/1, 62, 52, 58 ve 53. maddeleri
- 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı Kanun'un 253. maddesinin (b) bendine eklenen 6. alt bendi ile TCK'nın 157. maddesi
- TCK'nın 53/1. maddesi
- 5320 sayılı Kanun'un 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesi ile değişik 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMK'nın 321. maddesi

23. Ceza Dairesi 2015/10566 E. , 2016/10515 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 62, 52, 58 ve 53. maddeleri gereğince 2 yıl 6 ay hapis ve 3.000 TL adli para cezası ile mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılanın yanında çalışan mağdur ..."e 5.000 TL vererek bankaya yatırması için gönderdiği, mağdurun bankaya geldiğinde ise sanığın kendisini banka görevlisi olarak tanıtıp, patronu katılanı tanıdığını söylediği ve akabinde de katılan ile telefon görüşmesi yapıyor gibi davranarak mağdurun inanmasını sağladıktan sonra, mağduru başka bir yere para almaya gönderdiği, bu esnada da mağdurun elindeki parayı hesaba yatırmak için aldığı, ancak mağdurun geri döndüğünde sanığın banka görevlisi olmadığını öğrendiği, sanığın bu surette hileli eylemlerle haksız menfaat temin ettiği, sanığın ikrar içeren savunması, katılan ve mağdur beyanı, teşhis tutanağı, kamera kayıt görüntüleri ve tüm dosya kapsamından anlaşıldığından, mahkemenin suç vasfına ve sübuta yönelik kabulünde bir isabetsizlik görülmemiş olup, sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) 02/12/2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı Kanun"un 253. maddesinin (b) bendine eklenen 6. alt bendi ile TCK"nın 157. maddesinde düzenlenen basit dolandırıcılık suçunun uzlaştırma kapsamına alınmış olması ve bu düzenlemenin sanık lehine olması karşısında; söz konusu kanun değişikliğine göre, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2) Kabule göre de, Türk Ceza Kanunu"nda “ay para cezası sistemi” olmadığı, “gün para cezası sistemi” benimsendiği halde, sanık hakkında ay para cezasına hükmedilmesi,
3) TCK"nın 53/1. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarının, Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E, 2015/85 sayılı iptal kararı doğrultusunda uygulanması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 08/12/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.