Dava, giriş tarihinin sigorta başlangıcı olarak kabul edilmesi gerektiğinin ve yaşlılık aylığına hak kazandığının tespiti istemlerine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtildiği şekilde davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 297’nci maddesindeki; “...taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, sıra numarası altında; açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gereklidir” düzenlemesi uyarınca; hükümlerin çelişkiden uzak ve infaza elverişli olması, gerçeğe ve hukuka uygun bir karar verilmesi gerektiği nazara alınmaksızın; davacı 506 sayılı Kanunun Geçici 81/A maddesi yollamasıyla 506 sayılı Kanunun 60"ıncı maddesi A/c bendi kapsamında 3600 prim gün sayısına tabi olup, toplam 3635 günle yaşlılık aylığı tahsisine hak kazandığı halde, davacıya bağlanacak yaşlılık aylığına esas verilerin belirlenmesinde ve dolayısıyla infazda tereddüte neden olacak şekilde davacının 5000 prim gün sayısı olduğundan bahisle yazılı şekilde hüküm kurulması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
Ne var ki; bu hususun düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, 6217 sayılı Kanunun 30"uncu maddesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"na eklenen Geçici 3"üncü madde atfıyla uygulanmakta olan 1086 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 438"inci maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Gerekçeli karar metninin sondan ikinci ve üçüncü paragrafında yer alan “5000” rakamı ayrı ayrı silinerek yerine ayrı ayrı “3600” rakamı yazılmasına ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10.04.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.