15. Ceza Dairesi Esas No: 2018/5276 Karar No: 2020/3600 Karar Tarihi: 10.03.2020
Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/5276 Esas 2020/3600 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, yapılan uzlaştırma işleminde suçun oluştuğunu kabul ettiği bir dolandırıcılık suçundan mahkum edildi. Sanığın, hastanede bulunduğu sırada bir vatandaşın yanına giderek kendi çocuğunun da hasta olduğunu belirterek para istediği, vatandaşın 230 TL verdiği ve sanığın bu parayı aldıktan sonra kayıplara karıştığı iddia edilen olayda, katılanın beyanı ve sanığın ikrar savunması doğrultusunda dolandırıcılık suçunun oluştuğuna karar verilmiştir. Sanık, daha önce de aynı suçtan mahkum olduğu için tekerrür hükümleri de göz önünde bulundurulmuştur. Mahkeme kararında, TCK'nın 157/1, 52/2-4, 53 ve 58 maddelerine atıfta bulunulmuştur. 5271 sayılı CMK'nin 253. maddesi doğrultusunda yapılan uzlaştırma işlemi de dikkate alınarak, uyarlama yargılaması yapılması ve tekerrür hükümlerinin infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir.
15. Ceza Dairesi 2018/5276 E. , 2020/3600 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Dolandırıcılık HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 52/2-4, 53, 58 maddeleri gereğince mahkumiyet
Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü; Katılan ..."ın hastası nedeniyle ESOGÜ Tıp Fakültesi Hastanesinde bulunduğu sırada sanık ..."ın kafeteryada katılanın yanına gelerek kendi çocuğunun da hasta olduğunu belirtip sohbet etmeye başladığı, bir süre sonra katılanın servise çıkması akabinde peşinden gittiği, katılana hitaben "üzerimde 500 Euro var bozduramadım, yanında varsa 230 TL ver, yarım saat sonra geri vereyim" dediği, katılanın sanığa 230 TL para verdiği, sanığın bu parayı aldıktan sonra ortadan kaybolmak suretiyle atılı suçu işlediği iddia edilen olayda; Katılan beyanı, sanığın ikrara yönelik savunması, teşhis tutanağı ile sanığın eyleminin uzlaştırma kapsamında kalması nedeniyle usulüne uygun olarak yapılan uzlaştırma işleminde; uzlaştırmanın gerçekleşmediğine dair rapor da göz önünde bulundurularak dosya kapsamına göre; sanığın baştan itibaren hileli hareketlerle haksız menfaat elde ettiği anlaşıldığından dolandırıcılık suçunun oluştuğuna yönelik kabul ve uygulamada bir isabetsizlik görülmemiştir. Sanığın tekerrüre esas alınan Kayseri 4. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2007/935 Esas 2007/805 Karar sayılı ilamına konu TCK’nın 157/1. maddesindeki dolandırıcılık suçunun 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesine göre uzlaşma kapsamına alındığı anlaşılmakla; bu suç yönünden uyarlama yargılaması yapılıp yapılmadığı araştırılıp tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı hususunun infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür. Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın bir nedene dayanmayan hükmü temyiz etmek istediğine dair temyiz itirazının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 10/03/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.