Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/6662 Esas 2019/8232 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık ...’in suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; isnat edilen suçun, sanık tarafından işlendiğini kabulde usûl ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 03.06.2014 tarih, 2013/13-203 Esas ve 2014/308 Karar sayılı kararında da ayrıntınları ile açıklandığı şekilde; somut olayda ... plakalı aracın 15.04.2012 tarihinde Gebze ilçesinde bulunan evlerinin önünde park halinde iken çalındığı, Emniyet birimlerinin yapılan 17.05.2012 tarihli bir ihbar üzerine şüphelilerden Hakan"ın oturduğu sitenin önünde park halinde bulunan ve üzerinde gerçek oldukları ekspertiz raporu ile belirlenen ... plakalı aracın motor ve şasi numaralarını incelediklerinde aracın müştekiye ait çalıntı araç olduğunu tespit ettikleri; sanığın suç konusu aracı kimden ne şekilde elde ettiğine dair yeterli bilgi ve belge göstermemiş olması nedeniyle Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 2017/518 Esas, 2014/308 Karar sayılı kararlarında ifade edilen ilkeler gözönüne alınarak suçun hırsızlık suç vasfında olabileceği değerlendirildiğinden sanık hakkında hırsızlık suçundan dava açılması sağlandıktan sonra davaların birleştirilmek suretiyle delillerin yeniden değerlendirilmesi, sanığın aracın çalındığı tarihte suç mahallinde bulunup bulunmadığına dair HTS kayıtlarının incelenmesi, araç üzerinde takılı halde bulunan 81 BK 868 plakalarının çalıntı olup olmadığının araştırılması ve sonucuna göre hüküm kurulması gerektiği halde, eksik kovuşturma sonucu suç vasfının tayininde hataya düşülmesi,
2-28/06/2014 tarihinde Resmi Gazete"de yayınlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 81. maddesi ile 5275 sayılı Kanun’un 106/3. maddesinde; "Hükümlü, tebliğ olunan ödeme emri üzerine belli süre içinde adli para cezasını ödemezse, Cumhuriyet Savcısının kararı ile ödenmeyen kısma karşılık gelen gün miktarı hapis cezasına çevrilerek, hükümlünün iki saat çalışması karşılığı bir gün olmak üzere kamuya yararlı bir işte çalıştırılmasına karar verilir.
Günlük çalışma süresi, en az iki saat ve en fazla sekiz saat olacak şekilde denetimli serbestlik müdürlüğünce belirlenir. Hükümlünün hakkında hazırlanan programa ve denetimli serbestlik görevlilerinin bu kapsamdaki uyarı ve önerilerine uymaması hâlinde, çalıştığı günler hapis cezasından mahsup edilerek kalan kısmın tamamı açık ceza infaz kurumunda yerine getirilir." düzenlemesi gereğince sanık hakkında hükmedilen 100,00 TL. adli para cezasının ödenmemesi durumunda, hapse çevrilemeyeceğinin gözetilmemesi,
3-T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nun 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nun 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’in temyiz nedeni bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, aleyhe temyiz bulunmadığından yeniden hüküm kurulurken 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının korunmasına, 22.05.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.