Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2019/6284 Esas 2020/9026 Karar Sayılı İlamı

17. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/6284
Karar No: 2020/9026
Karar Tarihi: 24.12.2020

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2019/6284 Esas 2020/9026 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacılar, davalıların araç sürücüsü ve trafik sigortacısı olduğu araca çarpan destek aracının sürücüsü nedeniyle destek aracının ölümüne sebep olduğunu iddia ederek maddi ve manevi tazminat istemişlerdir. Mahkeme, davanın kısmen kabulüne karar vermiş ve manevi tazminatın kısmen kabul edildiği sonucuna varmıştır. Daire kararında, maddi tazminatın kesinleştiği için karar verilmesine gerek olmadığına hükmedilmiştir. Türk Borçlar Kanunu'nun 56. maddesi dikkate alınarak manevi tazminatın hak ve adalet kurallarına uygun bir şekilde belirlenmesi gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddesi, yalnızca maddi tazminatın belirlenmesini değil, ayrıca manevi tazminatın takdirinde de dikkate alınacak özel halleri belirlemiştir.

(Kapatılan)17. Hukuk Dairesi 2019/6284 E. , 2020/9026 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen kararın süresi içinde davalı ... vekili ile davalı ... vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
- K A R A R -
Davacılar vekili, davalıların sürücü/işleten ve trafik sigortacısı olduğu aracın destek ...’ün sürücüsü olduğu araca çarpması ile desteğin ölümüne neden olduğunu, desteğin eşi ... ile kızı ..."ün maddi ve manevi destekten yoksun kaldığını belirterek fazlaya dair haklarının saklı kalması kaydı ile 6100 sayılı Yasa"nın 107. maddesine göre belirlenecek maddi tazminatın, eş için 100.000,00 TL manevi tazminatın, kızı için 50.000,00 TL manevi tazminatın davalılardan tahsilini istemiş, 30.03.2015 tarihli dilekçe ile maddi tazminat talebi yönünden tazminat tutarını 18.684,04 TL olarak belirterek harcını tamamlamıştır.
Davalı ... davaya cevap vermemiş, diğer davalılar vekilleri, davanın reddini savunmuştur.
Yapılan yargılama sonucu davanın kısmen kabulüne dair verilen hüküm, davalılar vekillerinin temyizi üzerine, Dairemizin, 20/09/2018 gün ve 2015/14257 E. 2018/8017 K. sayılı ilamı ile bozulmuştur. Mahkemece, uyulmasına karar verilen bozma ilamı, toplanan delillere göre; maddi tazminata ilişkin verilen karar kesinleştiğinden maddi tazminat hakkında karar verilmesine yer olmadığına, manevi tazminat talebinin kısmen kabulü ile davacı ... için 30.000,00 TL manevi tazminatın ve davacı ... için 20.000,00 TL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılar ... ve ..."den alınmasına karar verilmiş; hüküm, davalı ... vekili ile davalı ... vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde bir usulsüzlük bulunmamasına, uyulan bozma kararı doğrultusunda inceleme yapılıp hüküm verilmiş olmasına, ve özellikle manevi tazminatın takdirinde 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu"nun 56. maddesindeki (eski BK 47) özel haller dikkate alınarak hak ve nasafet kuralları çerçevesinde karar verilmesinde göre, davalı ... vekili ile davalı ... vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 1.707,00 TL kalan onama harcının temyiz eden davalılar ... ve ... Genel Müdürlüğünden alınmasına 24/12/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.