MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı kadın tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı erkek tarafından davalı kadın aleyhine Türk Medeni Kanunu"nun 166/1-2. maddesi uyarınca açılan boşanma davasının Ankara Batı 2. Aile Mahkemesinin 2015/541 esas sayılı dosyası üzerinden yapılan yargılaması sonucunda ilk derece mahkemesince, davacı erkeğin davalı kadının kusurunu ispat edemediği gibi, davalı kadın tarafından sunulan fotoğraflar kapsamında ve mesaj dökümleri uyarınca, davacı erkeğin evlilik birliğini devam ettirme yönünde niyet beslediği gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir. Davacı erkeğin, istinaf başvurusu üzerine Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesinin 02.02.2017 tarihli ve 2017/90 esas, 2017/86 sayılı kararı ile tarafların barıştığı iddia edilip ispat için delil sunulmuş ise de, tarafların barışıp biraraya geldiklerini kabule yeterli delil bulunmadığı, bunun yanında davalı kadının eşine hakaret etmek sureti ile evlilik birliğinin temelinden sarsıldığı gerekçesi ile davacı erkeğin boşanma davasının kabulüne karar verilmiştir. Yapılan yargılama ve toplanan delillerden davalı kadın tarafından aşamalarda dosya içerisine sunulan fotoğraflar ve mesaj kayıtlarına göre davalı kadına kusur olarak yüklenilen hakaret eyleminden sonra tarafların barıştıkları davacı erkeğin davalı kadının bu kusurlu davranışını affettiği, en azından hoşgörü ile karşıladığı anlaşılmaktadır. Affedilen ve hoşgörü ile karşılanan olaylar boşanma davasında taraflara kusur olarak yüklenemez. Tarafların bu davranışları önceki olayların affedildiğini, en azından hoşgörü ile karşılandığını gösterir. Bu durumda davacı erkeğin boşanma davasının reddine yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmesi gerekirken, delillerin değerlendirilmesinde hataya düşülerek yetersiz gerekçe ile istinaf başvurusunun kabulü ile yazılı şekilde davacı erkeğin boşanma davasının kabulüne karar verilmesi doğru olmamıştır.
SONUÇ: Yukarıda gösterilen sebeple Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesinin 02.02.2017 tarihli ve 2017/90 esas, 2017/86 sayılı kararının BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 13.03.2019 (Çar.)