2863 sayılı Kanuna aykırılık - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/12523 Esas 2020/618 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/12523
Karar No: 2020/618
Karar Tarihi: 16.01.2020

2863 sayılı Kanuna aykırılık - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/12523 Esas 2020/618 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın 2863 sayılı Kanuna aykırılık suçuyla ilgili olarak verilen mahkumiyet hükmü, yapılan yargılamaya ve toplanan delillere dayanarak verilmiştir. Ancak, sanığın daha önce Gölpazarı Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen ve halen uygulanmakta olan bir adli para cezasına ilişkin kararın, tekerrür hükümlerinin uygulanmasına esas alınması kanuna aykırıdır. Bu nedenle, hüküm 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince bozulmuş ve TCK'nın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak diğer hususlar aynen bırakılarak düzeltilerek onanmıştır. Hüküm için esas alınan kanun maddeleri ise şöyledir: 2863 sayılı Kanun'un 74/1-2. cümle, TCK'nın 35, 62, 53, 58 ve 5320 sayılı Kanun'un 8., 1412 sayılı CMUK'un 305/2. ve 321. maddeleridir.

12. Ceza Dairesi 2017/12523 E. , 2020/618 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Karar Tarihi : 03/10/2017
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık
Hüküm : 2863 sayılı Kanun"un 74/1-2. cümle, TCK"nın 35, 62, 53, 58.
maddeleri gereğince mahkumiyet

2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın atılı suçu işlemediğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına esas alınan Gölpazarı Asliye Ceza Mahkemesi’nin 24/02/2009 tarihli, 2008/77 - 2009/15 sayılı ilamı ile sanığa verilen 2000 TL adli para cezasına ilişkin kararın sanık tarafından temyizi üzerine, Yargıtay 9. Ceza Dairesinin 06/03/2012 tarihli, 2010/9863 Esas, 2012/3023 Karar sayılı ilamı ile 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK 305/2. maddesi uyarınca kararın kesin nitelikte olması nedeniyle tekerrüre esas alınamayacağından temyiz isteminin reddine karar verildiği gözetilmeksizin, anılan kararın temyizde onandığı şeklindeki hatalı değerlendirme ile sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanması,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükümden TCK"nın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılması ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.