MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
I-Sanık hakkında konut dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
II – Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hüküm fıkrasında sevk maddesinin sehven 142/2-h yerine olarak 142/2 -e olarak ve gerekçeli karar başlığında suçun “bilişim sistemlerinin kullanılması suretiyle hırsızlık” şeklinde gösterilmesi suç tarihi de dikkate alındığında ceza miktarı yönünden sonuca etkili olmadığından mahallinde düzeltilebilir yazım hatası olarak kabul edilmiş, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-28.06.2014 tarihli 6545 sayılı Yasa ile değişik 5237 sayılı TCK"nın 142/2-h ve 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK’nın 150/3 ve 196/2. maddeleri uyarınca sanığa zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devam edilerek aynı Kanunun 188/1 ve 289/1-e maddesine aykırı davranılması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
2-Dairemizce de benimsenen ve Yargıtay CGK"nın 26.03.2013 günlü, 2012/6-1232 esas ve 2013/106 karar sayılı içtihadında belirtildiği üzere, çalınan malın 3. kişiye satılması halinde; 5237 sayılı TCK"nın 168. maddesinin uygulanabilmesi için hırsızlık suçunun failinin, sattığı yeri veya kişiyi söyleyerek çalınan malın, hırsızlık suçunun mağduruna iadesini sağlaması yetmez. Failin bizzat pişmanlık göstererek, satın alan iyiniyetli ise; sattığı yeri veya kişiyi söyleyerek çalınan malın hırsızlık suçunun mağduruna iadesini sağlaması yanında aynen geri verme veya tazmin suretiyle satın alanın zararını da gidermesi, kötü niyetliyse; satın alandan elde ettiği para veya sağladığı menfaati, kazanç müsaderesine konu edilmek üzere soruşturma makamlarına teslim etmesi gerekir.
Somut olayda, satın alan hakkında beraat kararı verildiğine göre, iyi niyetli olarak kabul edilmesi gereken satın alana ödediği paranın da iade edilmesi halinde, etkin pişmanlık hükümleri uygulanabileceği sanığın soruşturma evresinde katılanın konutandan çaldığı fotoğraf makinesini emaneten bıraktığı arkadaşında olduğunu belirterek iadesini sağladığı, yine katılanın konutundan çaldığı bilgisayarı sattığı yeri göstererek iade sağladığı gözetildiğinde iyi niyetli satın alana para iadesinin yapılması halinde sanık hakkında TCK"nın 168/1. maddesinin uygulanması gerektiği, iyi niyetli satın alan kişiye para iadesinin sağlanmaması halinde ise fotoğraf makinesinin iadesinin sağlanması nedeniyle kısmi iade gereği sanık hakkında etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanmasına rıza gösterip göstermediği katılandan sorularak, katılanın kısmi iadeye rızasının varlığı halinde iadenin soruşturma aşamasında yapıldığı gözetilerek sanık hakkında etkin pişmanlık hükümleri gereğince ve TCK"nın 168/1-4. maddesinde düzenlenen etkin pişmanlık hükmünün uygulanması gerekip gerekmediği tartışılmadan yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 03/11/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.