MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tefecilik, tehdit
HÜKÜM : Sanık ... hakkında tehdit suçundan düşme, sanık ... hakkında tefecilik suçundan mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
1-Sanık ...’na yüklenen tehdit suçundan doğrudan zarar görmesi söz konusu olmayan, bu nedenle hükümleri temyiz etme hakkı bulunmadığı anlaşılan Hazinenin usulsüz olarak bu suç yönünden de davaya katılmasına karar verilmesi hükümleri temyiz hakkı vermeyeceğinden Hazine vekilinin tehdit suçu yönünden temyiz itirazlarının 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2-Sanık ...’nin üzerine atılı tefecilik suçunun, 5237 sayılı TCK"nın 241/1. maddesinde öngörülen cezasının üst sınırına göre aynı Kanunun 66/1-e ve 67/4. maddelerinde belirtilen 8 yıllık asli, 12 yıllık ilaveli zamanaşımına tabi olduğu, son borç verme eylemi 2006 yılında gerçekleşmiş olup suç tarihinin kesin olarak saptanamaması nedeniyle sanık lehine değerlendirme yapılarak 01/01/2006 olarak kabul edilmesi gerektiği, belirtilen tarih ile inceleme günü arasında 12 yıllık ilaveli zamanaşımı süresinin gerçekleştiği anlaşılmakla, sanık müdafii ve katılan Hazine vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Yasanın 322/1 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca sanık hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 29/05/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.