Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2019/805 Esas 2020/1041 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili, müvekkili ile davalı şirket arasında ihale sonrası hizmet sözleşmesi imzalandığını, yapılacak iş kapsamında davalı şirket bünyesinde çalışmakta iken iş akdi feshedilen dava dışı işçi ..."ın işe iade talebiyle müvekkili üniversite ve davalı aleyhine açtığı davanın kabul edildiğini ve kararın mali sonuçlarının tahsili için başlatılan icra dosyasına müvekkilinin ödeme yaptığını, işçinin ihaleyi alan davalı şirketin işçisi olduğunu, ihale sözleşmesi hükümlerine ve Yargıtay kararlarına göre işçilik alacaklarından davalının sorumlu olduğunu ileri sürerek 13.347,58 TL"nin ödeme tarihinden itibaren avans faizi ile birlikte davalıdan rücuen tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, İş Mahkemesince Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığının muvazaa raporu esas alınarak işe iade davasının yalnızca davacı açısından kabul edildiğini, davacı kurumun taşeron şirketlere rücu hakkının bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davacının İş Mahkemesinin dava dışı işçiyi işe iade kararına rağmen işe başlatmaması nedeniyle ödenmesi gereken tazminatı dava dışı işçiye ödediği, kesinleşen İş Mahkemesi kararında davacı ... davalının bu tazminattan müştereken ve müteselsilen sorumlu tutulması nedeniyle bu sorumluluğun davacı ile yarı yarıya paylaşılması gerektiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile 6.673,79 TL"nin 25.12.2014 ödeme tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre taraf vekillerinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle taraf vekillerinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 2547 Sayılı Yüksekoğretim Kanunu"nun 56. maddesi gereğince davacıdan harç alınmasına yer olmadığına, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 17.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.