2863 sayılı Kanuna aykırılık - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/386 Esas 2020/614 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/386
Karar No: 2020/614
Karar Tarihi: 16.01.2020

2863 sayılı Kanuna aykırılık - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/386 Esas 2020/614 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, 2863 sayılı Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kanunu'nun 74/2 maddesine aykırılık suçundan mahkumiyet kararı vermiştir. Ancak, yapılan değişiklikler nedeniyle suçun önödeme kapsamına alınması ve bu nedenle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği sonucuna varılmıştır. Bu nedenle, hüküm bozulmuştur. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: 2863 sayılı Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kanunu'nun 74/2 maddesi, Türk Ceza Kanunu'nun 62 ve 51/1-3 maddeleri, Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231/11 ve 237/2 maddeleri, ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 75/6 ve 7/2 maddeleri.

12. Ceza Dairesi 2017/386 E. , 2020/614 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık
Hüküm : 5271 sayılı CMK"nın 231/11 maddesi uyarınca hükmün
açıklanması ile, 2863 sayılı Kanunun 74/2, TCK"nın 62, 51/1-3.
maddeleri gereğince mahkumiyet

2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, şikayetçi vekili ve sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Gerekçeli karar, Kırıkhan İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü yerine Ankara II Numaralı Kültür Varlıklarını Koruma Bölge Kurulu’na tebliğ edildiğinden, şikayetçi vekilinin temyizinin süresinde olduğu kabul edilerek ve suçtan zarar gören ... adına yapılan temyiz istemi davaya katılma talebi olarak değerlendirildiğinden, şikayetçi kurumun, 5271 sayılı CMK"nın 237/2. maddesi uyarınca kamu davasına katılan sıfatı ile kabulüne karar verilerek yapılan incelemede;
Hükümden sonra 24/10/2019 tarih ve 30928 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 7188 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 16. maddesi ile 5237 sayılı TCK"nın 75. maddesinin 6. fıkrasında yapılan değişiklik uyarınca, 2863 sayılı Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kanunu’nun 74. maddesinin 2. fıkrasının birinci cümlesinde düzenlenen suç önödeme kapsamına alındığından; 5237 sayılı TCK"nın 7/2. maddesi uyarınca, “Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur” hükmü de gözetilerek, 7188 sayılı Kanunun 16. maddesi ile değişik 5237 sayılı TCK’nın 75. maddesi uyarınca önödemeye ilişkin işlemler yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanığın ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince hükmün sair yönleri incelenmeksizin BOZULMASINA, 16/01/2020 tarihinde oybirdliğiyle karar verildi.