Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2015/26430 Esas 2015/33251 Karar Sayılı İlamı

Y A R G I T A Y İ L A M I

MAHKEMESİ : Malatya 1. İş Mahkemesi
TARİHİ : 17/08/2015
NUMARASI : 2015/113-2015/492

DAVA : Taraflar arasındaki, kıdem ve ihbar tazminatı alacaklarının ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı sebeplerle gerçekleşen miktarın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine ilişkin hükmün süresi içinde duruşmalı olarak temyizen incelenmesi davacı avukatınca istenilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 01.12.2015 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davacı adına vekili Avukat F. B. geldi. Karşı taraf adına kimse gelmedi. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatın sözlü açıklaması dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkili işçinin iş sözleşmesinin haklı sebep olmadan feshedildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatı alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut uyuşmazlıkta, hükme esas alınan bilirkişi raporunda, hizmet döküm cetvelinde gösterilen eksik günler dışlanarak davacının çalışma süresinin onbir ay ondört gün olduğu kabul edilmiştir. Ne var ki, davalı işverence sunulan işyeri dosyası içeriğindeki, “tazminat hesap tablosu” başlıklı belgede, davacının çalışma süresinin bir yıl üç ay dört gün şeklinde yazılı olduğu ve tazminatların bu süre üzerinden hesaplandığı anlaşılmaktadır. Ayrıca, söz konusu tabloda hesaplanan kıdem ve ihbar tazminatı tutarları, şubat 2015 ücret bordrosunda da tahakkuk ettirilmiş ve davacının banka hesabına 17.04.2015 tarihinde yatırılmıştır. Bu halde, davacının çalışma süresinin bir yıl üç ay dört gün olduğu işverenin kabulündedir. Davacı vekili ise, dosyaya sunduğu 30.07.2015 tarihli dilekçesiyle, ücretsiz izin sürelerinin dışlanarak çalışma süresinin bir yıl bir ay yirmiyedi gün olduğunun kabul edilmesi talebinde bulunmuştur. Anılan sebeple, dosya mevcut delil durumu itibariyle, taleple de bağlı kalınarak, davacının çalışma süresinin bir yıl bir ay yirmiyedi gün olduğu kabul edilmeli ve banka aracılığıyla yapılan ödeme de nazara alınarak dava konusu alacaklar yeniden değerlendirilmelidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, davacı yararına takdir edilen 1.100,00 TL duruşma vekalet ücretinin karşı tarafa yükletilmesine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 01.12.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.