Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/2479 Esas 2020/11740 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet
TEMYİZ EDENLER : Sanıklar ve müdafileri, o yer Cumhuriyet savcısı

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
I- Sanık ... hakkında iş yeri dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
II- Sanık ... hakkında iş yeri dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanığın tekerrüre esas alınan... 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 2005/144 Esas 2005/15823 Karar sayılı ilamında TCK’nın 58. maddesinin uygulanması nedeniyle her ne kadar sanığın ikinci kez mükerrir sayılmasına karar verilmiş ise de, tekerrüre esas alınan bu karar ile ilgili Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 2005/12853 Esas 2006/7187 Karar sayılı ilamı ile TCK"nın 58. Maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün hükümden çıkartılmak suretiyle düzeltilerek onanmasına karar verildiğinin anlaşılması karşısında; sanık hakkında ikinci kez mükerrirlik koşullarının oluşmadığı gözetilmeden, ikinci kez mükerrir olduğu kabul edilerek yazılı şekilde hüküm kurulması,



Bozmayı gerektirmiş, sanık ve müdafii ile o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanun"un 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan, hüküm fıkrasından "sanığın ikinci kez mükerrir sayılmasına" ilişkin bölümün çıkarılmasına karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
III- Sanık ... ve ... hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Mağdurun mahkemeye hitaben sunmuş olduğu 24/04/2015 tarihli dilekçe ile zararının karşılandığını ve şikayetinden vazgeçtiğini beyan ettiğinin anlaşılması karşısında; sanıklar hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçuna ilişkin olarak TCK"nın 168/2. maddesinde belirtilen etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
2-Sanıklar ve müdafiilerinin lehe hükümlerin uygulanması istemlerinin, sanıklar hakkında mala zarar verme suçundan hükmolunan kısa süreli hapis cezasının seçenek yaptırımlara çevrilmesine dair 5237 sayılı TCK"nın 50. maddesinin uygulanmasını da kapsadığı halde, mükerrir sanıklar hakkında hükmolunan kısa süreli hapis cezasının adli para cezası dışındaki diğer seçenek yaptırımlara çevrilmesi hususunda olumlu veya olumsuz bir karar verilmemesi,
3-Sanık ...’in tekerrüre esas alınan... 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 2005/144 Esas 2005/15823 Karar sayılı ilamında TCK’nın 58. maddesinin uygulanması nedeniyle her ne kadar sanığın ikinci kez mükerrir sayılmasına karar verilmiş ise de, tekerrüre esas alınan bu karar ile ilgili Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 2005/12853 Esas, 2006/7187 Karar sayılı ilamı ile TCK"nın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün hükümden çıkartılmak suretiyle düzeltilerek onanmasına karar verildiğinin anlaşılması karşısında; sanık ... hakkında ikinci kez mükerrirlik koşullarının oluşmadığı gözetilmeden, ikinci kez mükerrir olduğu kabul edilerek yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ve müdafiileri ile o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görüldüğünden hükümlerin bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 03.11.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.