MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Kayseri 3. Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 17/11/2017 tarih ve 2016/352 E.- 2017/520 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 08/11/2018 tarih ve 2018/490 E.- 2018/1156 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, 6100 sayılı Kanunun’un 369. maddesi gereğince miktar veya değer söz konusu olmaksızın duruşmalı olarak incelenmesi gereken dava ve işlerin dışında bulunduğundan duruşma isteğinin reddiyle dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin “ERCİYAS” ibaresini 1993 yılından bu yana ticari hayatta bilfiil markasal olarak kullandığından önceye dayalı kullanım hakkının sahibi olduğunu, “ERCİYAS” ibaresinin gerçek hak sahibinin müvekkili bulunduğunu, ticaret unvanı olarak da “ERCİYAS” ibaresi üzerinde hakkının olduğunu, davalı şirkete ait marka başvurusunun kötü niyetli olarak yapıldığını ileri sürerek, davalı adına tescilli 13/12/2001 tarih ve 2001/28303 nolu "Erciyes" ibareli markanın, 556 Sayılı KHK"nın 8/3, 8/5 ve 35. maddelerine istinaden hükümsüzlüğüne ve sicilden terkinine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı eski vekili, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İlk derece mahkemesince, dava konusu 2001/28303 sayılı markanın 30/01/2003 tescil tarihi ile 06/11/2015 işbu dava tarihi arasında 12 yılı aşkın zaman geçtiği, dolayısıyla anılan marka açısından sessiz kalma yoluyla hak kaybının gerçekleştiği, öte yandan davalının tescilden sonraki süreçte "ERCİYES" markalı ürünlerini piyasada fiili olarak kullandığı, çelik tel/halat ve kablo ham maddesi/yarımamül maddesi üretiminde ve spesifik alanda faaliyet gösterdiği anlaşıldığı, çekişmeli marka bakımından davacının kötü niyet iddialarının da kanıtlanmadığı, gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili istinaf etmiştir.
Bölge adliye mahkemesince tüm dosya kapsamına göre, mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle istinaf isteminin esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 12/11/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.