11. Ceza Dairesi Esas No: 2017/10420 Karar No: 2020/6230 Karar Tarihi: 02.11.2020
Sahte fatura düzenleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/10420 Esas 2020/6230 Karar Sayılı İlamı
11. Ceza Dairesi 2017/10420 E. , 2020/6230 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Sahte fatura düzenleme HÜKÜM : Mahkumiyet
Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu‘nun 08/11/2018 tarihli 2018/427 Esas ve 2018/517 Karar sayılı ilamı ile sahte fatura düzenleme ve kullanma suçlarında suça konu faturaların, 213 sayılı VUK‘nin 230. maddesine göre yalnızca unsurlarının tespiti amacıyla incelenmesinde zorunluluk bulunmadığı anlaşılmakla, tebliğnamedeki bu hususa yönelik bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir. 5271 sayılı CMK"nin 225. maddesi uyarınca hükmün konusu duruşmanın neticesine göre iddianamede gösterilen fiil ve failden ibaret olup, iddianamede açıklanan ve suç oluşturduğu ileri sürülen fiilin dışına çıkılarak açılmayan davadan yargılama yapılıp hüküm kurulmasının mümkün bulunmadığı; Mersin Cumhuriyet Başsavcılığı‘nın 21/12/2012 tarihli 2012/48216 (12) Soruşturma ve 2012/16698 Esas sayılı iddianamesi ile 213 sayılı VUK’nin 367. maddesine göre dava şartı olan ... 1 No’lu Rapor Değerlendirme Komisyonu’nun 12/12/2012 tarihli ve 51/655 sayılı mütalaasına aykırı olarak sanık hakkında "2008 takvim yılında sahte fatura kullanma" suçundan kamu davası açıldığı, sanık hakkında “sahte fatura düzenleme” suçundan açılmış bir dava bulunmadığı gibi birbirinden ayrı ve bağımsız suçlar olan "sahte fatura düzenleme" ve “sahte fatura kullanma” suçlarının birbirine dönüşemeyeceği anlaşılmakla; iddianameye konu olan sahte fatura kullanma suçu yönünden, 213 sayılı VUK"nin 367. maddesi gereğince dava şartı olan mütalaanın verilip verilmeyeceğinin ilgili Vergi Dairesi Başkanlığından sorulması, bu eylem yönünden mütalaa verilmeyeceğinin anlaşılması durumunda davanın düşmesine karar verilmesi gerekeceği gözetilmeden, yargılamaya devamla sanık hakkında “2008 takvim yılında sahte fatura düzenleme” suçundan mahkûmiyet hükmü kurulması, Yasaya aykırı, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 02/11/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.