MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Dava dilekçesinde, göçmen gelerek ayrı hanelere tescil edilen kişilerin kayıtlarında aile birleştirmesi istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı ... tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı dava dilekçesinde, kendisi ve ölü eşi ..."in 1989 yılında, kayınpederi ..."in ise 1978 yılında ..."dan göçmen gelerek vatandaşlığa geçtiklerini, nüfus kayıtlarında aralarındaki bağın görünmediğini bildirerek, nüfus kayıtlarının birleştirilmesini istemiş, mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dava, göçmen gelerek vatandaşlığa geçenlerde aile birleştirilmesi istemine ilişkindir.
Dosya içindeki bilgi ve belgelerin incelenmesinden, davacının eşi ..."in göçmen gelerek 24.09.1990 gün 990/933 sayılı kararla, yine ..."in babası olduğunu iddia ettiği ..."in ise 24.09.1979 tarih 7/18252 kararla vatandaşlığa alındığı, adı geçenlerin nüfus kayıtları arasında bağlantı bulunmadığı anlaşılmıştır.
Nüfus Hizmetleri Kanununun Uygulanmasına İlişkin Yönetmeliğin 49. maddesinin (2) nolu bendinde, “Göçmen olarak veya yetkili makam kararıyla değişik tarihlerde Türk vatandaşlığını kazanarak farklı hanelere tescil edilen ya da aynı aileden olduklarını iddia eden onsekiz yaşından büyük kişilerin; bu yönde yazılı başvuruları ve ibraz edecekleri belgelere göre aynı aileden olduklarını ispat etmeleri, aynı aileden olduklarını belgeleyememeleri halinde ise mahkemeden alacakları tespit kararlarına göre düzenlenecek “Aile birleştime formu”na dayanılarak kayıtları birleştirilir.” Nüfus Hizmetlerine Ait Kuruluş, Görev ve Çalışma Yönergesi"nin 99.maddesinin (1) nolu bendi de aynı hükmü içermektedir. Bu bağlamda kişiler ibraz edecekleri belgeler ile birlikte idareye başvurarak aile birleştirme formuna göre aile birleştirilmesini talep edecekleri, bu işlemin nüfus idaresine verilmiş idari bir görev olduğu ve dosya içerisinde davacının nüfus idaresi nezdinde bir girişiminin bulunmadığı gözetilerek dava dilekçesinin görev yönünden reddine karar verilmesi yerine işin esasına girilerek davanın kabulü doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 31.03.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.