Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/5676 Esas 2020/3583 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : 1-Hükmün açıklanması
2-TCK"nın 155/1, 168/2, 62/1, 52/2-4 maddeleri gereğince mahkumiyet

Hizmet nedeni ile güveni kötüye kullanma suçundan, Karşıyaka 3. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 18/06/2010 tarihinde kesinleşen 2008/24 E. 2010/446 K. sayılı kararı ile CMK"nın 231/5 maddesi hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilen sanığın denetim süresi içerisinde 05/07/2012 tarihinde işlediği basit yaralama suçu nedeniyle Edremit 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 28/05/2013 tarihinde kesin olarak verdiği 2012/721 E. 2013/ 452 K. sayılı kararı ile "2.000 TL Adli Para cezası ile cezalandırılmasına" karar verildiğinden CMK"nın 231/11. maddesi uyarınca mahkumiyetine ilişkin açıklanan hüküm, katılan vekili ve sanık tarafından temyiz edilmekle,dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın, yanında hakkında HAGB kararı verilen temyiz dışı sanık ... ile 12/06/2007’de katılan ..."in işyerine giderek bayiliğini yaptığı ürünlerin pazarlamasını yapabileceklerini söyleyerek trafikte katılanın ablası ... adına kayıtlı ... plakalı aracı kira sözleşmesi düzenleyerek aracı teslim aldığı, aracın teslimi sırasında teminat olarak katılana borçlusu ... olan 8000 TL lik senedin verildiği, kira sözleşmesinde belirtilen 18/06/2007 tarihinde aracın geri getirilmediği bu suretle sanığın güveni kötüye kullanma suçunu işlediğinin iddia edildiği olayda;
Tarafların olaydan sonra anlaştıkları ve aralarında 10/09/2013 tarihinde "ibraname" düzenledikleri, buna dayanarak sanık hakkında etkin pişmanlık hükümlerinin uygulandığı görülmüş ise de ibraname hükümlerinin yerine getirilip getirilmediği araştırılmadan, kısmi iade halinde etkin pişmanlık konusunda katılan tarafın muvafakati sorulup, sonucuna göre sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 168/2 madde hükümlerinin uygulama olanağının değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkûmiyetin kanuni sonucu olarak sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin 1. fıkrasında yazılı hak yoksunluklarının uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekili ve sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA,10/03/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.