3. Ceza Dairesi Esas No: 2019/4726 Karar No: 2019/13184 Karar Tarihi: 19.06.2019
Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/4726 Esas 2019/13184 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, müştekiyi tehdit etmek suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, sanık hakkında yaralama suçundan da mahkumiyet hükmü verilmiştir. Mahkeme, yeterli delil olmadığına ve gerekçenin yetersiz olduğuna karar vererek hükmü bozmuştur. Sanık hakkında verilen yaralama suçundan mahkumiyet hükmü de bozulmuştur çünkü takdiren hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi, kanuna aykırıdır. Kanun maddeleri: 5237 sayılı TCK'nin 106/1-2. cümlesi ve 50/2. maddesi, 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi.
3. Ceza Dairesi 2019/4726 E. , 2019/13184 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi HÜKÜM : Mahkumiyet Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü: O yer Cumhuriyet savcısının temyiz isteminin, sanık hakkında tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik olduğu anlaşılmakla yapılan incelemede; 1) Sanık ... hakkında müşteki ..."e karşı kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın temyiz itirazlarının incelenmesinde; Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 2) Sanık ... hakkında müşteki ..."e karşı tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın ve o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazlarının incelenmesinde; a) Sanığın aşamalarda alınan savunmalarında üzerine atılı suçlamayı kabul etmediği, mağdurun soyut iddiası dışında, tanık anlatımı ya da başkaca bir delilin bulunmadığı da gözetildiğinde, sanığın mahkumiyetine yeter, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delillerin nelerden ibaret olduğu tartışılıp açıklanmadan, yetersiz gerekçe ile yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi, Kabule göre de; b) Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 106/1-2. cümlesindeki seçimlik cezalardan takdiren hapis cezası tercih edilmesine rağmen, aynı Kanun"un 50/2. maddesine aykırı olarak bu cezanın adli para cezasına çevrilmesi, Bozmayı gerektirmiş, sanığın ve o yer Cumhuriyet savcının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 19.06.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.