Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2015/30105 Esas 2015/33170 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, fazla mesai ücreti, yıllık izin ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, haklı bir sebep olmadan iş sözleşmesinin feshedildiğini beyan ederek davalıdan kıdem tazminatı ile bir takım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı taraf temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin hizmet süresi hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Somut olayda; mahkemece, davacının davalı işveren işyerinde 19.04.2002-18.12.2009 tarihleri arasında çalıştığının kabul edildiği görülmüştür. İhtilaflı olan husus, davacının davalı işe başlangıç tarihi ile 20.01.2009-08.08.2009 tarihleri arasında davalı işyerinde çalışması olup olmadığı noktasındadır. Davacının Sosyal Güvenlik Kurumu kayıtları ve davalı işyerine ait olan sevk irsaliyeleri ile davalı tanığının ifadelerine göre; davacının işe giriş tarihinin 2003 Eylül ayı olduğu tespit edilmiştir. Yine davacının, Sosyal Güvenlik Kurumu kayıtlarına göre; 20.01.2009-08.08.2009 tarihler arasında, davacının çalışmasını ispata yeter belge olmadığı anlaşıldığından bu dönemin dışlanması gerekmektedir. Mahkemece, belirtilen dönemler esas alınarak, hesaplamaların yeniden yapılamsı gerekmektedir.
3-Taraflar arasında, dava konusu alacakların zamanaşımına uğrayıp uğramadığı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Davacının 26.03.2014 tarihli ıslah dilekçesinin davalıya 13.11.2012 tarihinde tebliğ edildiği, davalının 22.11.2012 tarihi itibariyle süresinde zamanaşımı definde bulunduğunun anlaşılmasına göre mahkemece ıslaha karşı ileri sürülen zamanaşımı defi değerlendirilerek karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Yukarıda yazılı sebeplerden dolayı, mahkemce eksik inceleme ve hatalı değerlendirmeyle karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının isteği halinde ilgilisine iadesine, 01.12.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.