MAHKEMESİ : BURSA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 5. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Gönen (Balıkesir) Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 11/01/2018 tarih ve 2015/700 E. - 2018/20 K. sayılı kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesi"nce verilen 14/11/2018 tarih ve 2018/585 E. - 2018/1049 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı şirketin %5 oranında hissedarı olduğunu, davalı şirketin kuruluşundan bu yana kâr payı dağıtmadığını, 24.08.2015 tarihli genel kurulda da 2014 yılı kârının dağıtılmayıp sermayeye eklenmesine ilişkin karar alındığını, bu durumun hakkaniyete ve azınlık haklarına aykırı olduğunu ileri sürerek anılan genel kurul kararlarının iptalini istemiştir.
Davalı vekili, müvekkili şirketin kredi borcu bulunduğunu, sermayeye aktarılan kâr ile hisse değerlerinin arttığını davacının kötüniyetli olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, davalı şirketin TTK 519/2.c maddesi gereğince %5 oranındaki kârın dağıtımını bile yapmadığı, hali hazırdaki dönem kârının tamamını sermaye artışında kullandığı, şirketin likidite sıkıntısının bulunmadığı, belli oranda karlılığının bulunduğu, davacının azınlık payı göz önüne alındığında kârın belli bir oranının pay sahiplerine dağıtılmasının şirketin yatırım ve hedeflerini önemli ölçüde etkilemeyeceği, davalının kâr payı dağıtmama kararının somut gerekçelerini ispatlayan bilgi ve belge sunmadığı, kâr payı dağıtılmaması ve kârın sermayeye eklenmesi kararının objektif iyi niyet kuralları ile bağdaşmadığı gerekçesiyle davanın kabulü ile davalı şirketin 24/08/2015 tarihli genel kurul toplantısında alınan kâr dağıtılmaması ve bu taleple bağlantılı olan kârın sermayeye eklenmesine ilişkin 5 ve 6 nolu kararların iptaline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Bölge adliye mahkemesince, tüm dosya kapsamına göre, ilk derece mahkemesi kararının usul ve yasaya uygun olduğu gerekçesiyle istinaf isteminin esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 12/11/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.