Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2014/19081 Esas 2015/33156 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, fazla mesai ücreti alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalı işyerinde çalıştığını, fazla mesai ücretlerinin ödenemediğini belirterek alacaklarının davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı taraf temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla mesai alacağına hak kazanıp kazanmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Somut olayda mahkemce karar esas alınan bilirkişi raporunda davacının davalı işyerinde, haftanın beş günü için, 08:30-20:30"a kadar çalışma yaptığı, cumartesi günleri ise 10:00-15:00 arasında çalıştığı, böylelikle haftalık oniki saat fazla mesai yaptığı kabul edilerek hesaplama yapıldığı görülmüştür. Davalı işyerinde cumartesi günlerinde çalışma yapılıp yapılmadığı konusunda tanık beyanları çelişmektedir. Davalı işyeri tarafından gönderildiği tespit edilen elektronik postalara göre; cumartesi günleri, çalışma olacağının özelikle posta yoluyla davacıya bildirildiği anlaşılmaktadır. Buna göre mahkemece; elektronik postalarda belirtilen günler dışında, davacının cumartesi günleri çalışmadığı kabul edilerek, fazla mesai alacağı yeniden hesaplanmalıdır.
Yukarıda yazılı sebeplerden dolayı, mahkemece eksik inceleme ve hatalı değerlendirmeyle karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının isteği halinde ilgilisine iadesine, 01.12.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.