12. Ceza Dairesi 2019/5918 E. , 2020/603 K.
"İçtihat Metni"Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK"nın 179/3-2, 62/1, 52. maddelerine göre mahkumiyet
Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü saat 01:30 sıralarında, sanığın sevk ve idaresindeki araçla seyir halindeyken, trafik denetlemesi kapsamında durdurulmak istendiği, dur ihtarına uymaması nedeniyle kovalamaca sonucu yakalandığı, trafik ekibi tarafından yapılan alkol muayenesinde 1,90 promil alkollü olduğunun tespit edildiği olayda;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesi ile birlikte ayrıca, 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi ve TCK"nın 50/6. maddesinin de uygulanması bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın beraat kararı verilmesi gerektiğine, suçun yasal unsurlarının oluşmadığına, lehe olan hükümlerin uygulanmamasına ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında tayin edilen 2 ay 15 gün hapis cezasının gün para cezasına çevrilmesi sırasında, uygulanan kanun maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine ve adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle, TCK"nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün beşinci paragrafının hükümden çıkarılarak yerine, "Sanığa verilen 2 ay 15 gün hapis cezasının sanığın kişiliğine, sosyal ve ekonomik durumuna yargılama sürecindeki dosyaya yansıyan pişmanlığına, suçun işlenmesindeki özellikler ve diğer şahsi halleri göz önüne alınarak, TCK"nın 50/1.a maddesi uyarınca adli para cezasına çevrilmesine, TCK"nın 52/3. maddesine göre adli para cezasına esas tam gün sayısının 75 tam gün olarak belirlenmesine, TCK"nın 52/2. maddesine göre bir gün karşılığı 20.-TL olmak üzere sanığın neticeten 1.500.-TL adli para cezası ile cezalandırılmasına" ibarelerinin yazılması suretiyle, sair yönleri usul ve Yasaya uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
