MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, işyerinde önce 4857 sayılı İş Kanunu hükümlerine göre sonra 5953 sayılı Basın İş Kanununa tabi olarak çalışmasına devam ettiğini ancak hizmet sözleşmesinde bu sözleşmede düzenlenmeyen konularda 4857 Sayılı Kanunun hükümlerinin uygulanacağının belirlendiğini, 04.12.2008 tarihi itibari ile anılan kanunun 120. maddesine göre yürürlükte olan 1475 sayılı İş Kanununun 14. maddesine göre yıl ve prim ödeme sayısı itibari ile emekliliği hak kazandığı için iş sözleşmesini sona erdirdiğini ileri sürerek, kıdem tazminatının davalıdan tahsilini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının işyerinde 5953 sayılı Basın İş Kanununa tabi olarak çalıştığını bu nedenle 1475 sayılı kanunun kıdem tazminatına ilişkin hükümlerinin bu davada tatbikinin mümkün olmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, Basın İş Kanununda boşluk olması sebebiyle taraflar arasında imzalanan sözleşmeye göre "sözleşmede düzenlenmeyen konularda 4857 Sayılı İş Kanunu hükümlerinin geçerli olduğu " kararlaştırıldığından, davacının 1475 Sayılı İş Kanununun l4.maddesine göre kıdem tazminatına hak kazandığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraflar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
Taraflar arasındaki uyuşmazlık, davacının kıdem tazminatı hak edip etmediği noktasında toplanmaktadır.
İşverene ait bir ya da birkaç işyerinde belli bir süre çalışmış bir işçinin, işini kaybetmesi halinde, işinde yıpranması, yeni bir iş edinmede karşılaşacağı güçlükler ve işyerine sağladığı katkı göz önüne alınarak, geçmiş hizmetlerine karşılık işveren tarafından işçiye kanuni esaslar dahilinde verilen toplu paraya “kıdem tazminatı” denilmektedir.
5953 sayılı Basın Mesleğinde Çalışanlarla Çalıştırılanlar Arasındaki Münasebetlerin Tanzimi Hakkında Kanunun 6. maddesinde gazetecinin kıdem hakkı düzenlenmekle birlikte, yaşlılık aylığı tahsisi için işten ayrılan gazeteci yönünden kıdem tazminatı ödemesi gerektiği yönünde bir kurala yer verilmemiştir. Bununla birlikte gazetecinin emeklilik hakkını kazanmasının ardından çalışmayı kendi isteği ile sonlandırması ve yaşlılık aylığı bağlanması için başvurması, Anayasal temeli olan bir sosyal güvenlik hakkıdır.
Davacı gazetecinin tabi olduğu 5953 sayılı Basın Mesleğinde Çalışanlarla Çalıştırılanlar Arasındaki Münasebetlerin Tanzimi Hakkında Kanununda yaşlılık aylığı bağlanması için çalışanın ayrılması halinde kıdem tazminatı hakkı yasada öngörülmemişse de, tarafların kıdem tazminatı ödenmesi konusunda anlaşmalarını yasaklayan bir kurala da yer verilmemiştir. Ancak somut olayda taraflar arasında böyle bir anlaşma olduğu da kanıtlanamadığından davacının kıdem tazminatı isteğinin reddi gerekirken yazılı şekilde kabulü isabetsizdir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 04.04.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.