Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2016/18750 Esas 2016/11849 Karar Sayılı İlamı

7. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/18750
Karar No: 2016/11849
Karar Tarihi: 31.05.2016

Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2016/18750 Esas 2016/11849 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava, iş akdinin haksız nedenle feshedilmesi nedeniyle ihbar tazminatı ve işçilik alacaklarının davalılardan tahsili talebiyle açılmıştır. Davacının hafta tatil günlerinde çalıştığı ancak ücretinin ödenmediği iddiası karşısında, davalılar hafta tatillerinin izin olarak kullanıldığını ya da ücretinin ödendiğini savunmuştur. Mahkeme, hafta tatillerinin toplu olarak kullanıldığına dair belgelerin bulunması nedeniyle, davacının hafta tatili ücretleriyle ilgili taleplerini kabul etmiştir. Ancak, hesaplama yapılırken, hafta tatili izin talep formlarının dikkate alınmamış olduğu görülmüş, bu nedenle karar temyiz edilmiştir. Yargıtay, hafta tatillerinin toplu olarak kullanıldığı belgelerin varlığına rağmen, ilgili tarihlerde kullanılan hafta tatili izinlerinin hesaba katılmamasının yanlış olduğunu belirtmiş ve hesaplamanın yeniden yapılmasını istemiştir.
4857 sayılı İş Kanunu’nun 46. maddesine göre, işçilere haftada yedi gün tatil verilmesi gerektiği, bu tatilin en az yirmi dört saat kesintisiz olarak dinlenmeye ayrılması gerektiği hükme bağlanmıştır. Bu dinlenme süresinin, Pazar günü dışındaki bir günün tercih edilebileceği ancak hafta tatili günlerinde çalıştırılarak toplu olarak kullanılmasının mümk

7. Hukuk Dairesi 2016/18750 E. , 2016/11849 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava Türü : Alacak

YARGITAY İLAMI

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay"ca incelenmesi davalılar vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1- Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2- Davacı, iş akdinin işverence haksız nedenle feshedildiğini iddia ederek ihbar tazminatı ile bazı işçilik alacaklarının davalılardan tahsilini talep etmiştir.
Davalılar, davanın reddini istemişlerdir.
Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir.
Davacının hafta tatili alacağına hak kazanıp kazanmadığı hususunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda; davacı hafta tatillerinde çalışmasına rağmen ücretinin ödenmediğini iddia etmiş, davalı ise davacının çalışmış olduğu hafta tatili günlerinin karşılığının izin olarak kullandırıldığını ya da ücretinin ödendiğini savunmuştur.
Dosyaya "Pazar izinlerime mahsuben" açıklamalı izin talep formları sunulmuş olup bu formlardan davalı işyerinde hafta tatili izinlerinin toplu kullandırıldığı anlaşılmıştır.
Hükme esas alınan bilirkişi raporu içeriği ve hesaplama şeklinden söz konusu izin talep formlarının dikkate alınmadığı görülmüş, mahkemece de bu hesaplama şekli esas alınarak hafta tatili alacağı hüküm altına alınmıştır.
4857 sayılı Yasanın 46.maddesinde bu kanun kapsamına giren işyerlerinde, işçilere tatil gününden önce 63"üncü maddeye göre belirlenen işgünlerinde çalışmış olmaları koşulu ile yedi günlük bir zaman dilimi içinde kesintisiz en az yirmidört saat dinlenme (hafta tatili) verileceği bildirilmiştir. Yirmidört saat dinlenmenin haftanın pazar günü dışında başka bir gününde kullandırılması olanaklıdır. Ancak işçinin hafta tatillerinde çalıştırılarak 24 saatlik dinlenme süresinin (hafta tatili) toplu halde kullandırılması yasa hükmünün konuluş amacına aykırı olduğundan mümkün değildir.
Somut olayda mahkemece toplu olarak kullandırılan hafta tatillerinin bir kısmının dikkate alınmamış olması doğru ise de sunulan izin talep formlarında belirtilen tarihler itibariyle kullanıldığı sabit olan hafta tatili izinleri olduğu anlaşıldığından en azından ilgili tarihlere ilişkin 1 günlük hafta tatilini kullandığı gözetilerek, söz konusu tarihlerde kullanılan hafta tatili izinlerinin hesaplama dışı bırakılarak sonucuna göre varsa bakiye hafta tatili ücret alacağının hesaplanması gerekirken bundan zuhul ile mevcut şekilde hesaplama yapılması hatalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalılara iadesine, 31/05/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.